Ann Brashares – Het zomerhuis
Het zomerhuis (The Whole Thing Together)
Uitgeverij De Fontein
304
Recensie-exemplaar, bedankt Uitgeverij De Fontein!
Blurb:
Sinds hun geboorte delen Sasha en Ray drie halfzussen, een zomerhuis en één slaapkamer. Sasha’s vader was ooit getrouwd met Rays moeder, maar sinds hun scheiding ontlopen ze elkaar. In hun zomerhuis komen ze nu met hun nieuwe gezinnen, maar nooit tegelijk. Zo komt het dat Ray en Sasha in hetzelfde bed slapen, zonder elkaar ooit ontmoet te hebben. Toch intrigeert die andere kant van de familie.
Door een onverwachte ontmoeting, een explosief familiefeest en een lang verzwegen geheim wordt alles op zijn kop gezet. Kan er uit deze chaos ook iets moois ontstaan?
Veel mensen zullen Ann Brashares kennen als auteur van 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek, maar ik ken haar van Herinner mij. (Een boek dat meer liefde verdient, laat dat duidelijk zijn.) Het zomerhuis viel alweer een tijdje geleden bij mij op de mat, maar het duurde even voordat ik in de juiste bui was om ’t boek erbij te pakken.
Waar ik een zomers liefdesverhaal had verwacht, bleek Het zomerhuis meer een familieroman te zijn. Je volgt Sasha, Ray en hun (half)zussen. En waar ik met alle liefde uit zou willen leggen hoe hun families precies in elkaar steken, gaat mij dat niet lukken. Want jongens, het is INGEWIKKELD. Om het toch enigszins uit te leggen, kopieer ik even een stukje uit het begin van het boek:
Lila Harrison was getrouwd met Robert Thomas. Samen hebben ze drie dochters: Emma (nu 22), Quinn (nu 21), Mattie (nu 19). Lila en Robert zijn gescheiden. Lila is hertrouwd met Adam Riggs. Samen hebben ze één zoon: Ray (nu 17).
(Adam heeft ook twee kinderen uit een eerder huwelijk: Esther en George, midden tot eind twintig.)
Robert is hertrouwd met Evie Stone. Samen hebben ze één dochter: Sasha Thomas (nu 17).
Ik zei toch dat het ingewikkeld is? Maar, in ieder geval: in Het zomerhuis volg je de levens van Emma, Quinn, Mattie, Sasha en Ray. Dat is iets dat ik niet had verwacht en waar ik, eerlijk gezegd, ook niet zo’n fan van was. Er gebeurt in de eerste 60% van het boek niet eens zo heel veel, maar door de vele perspectieven krijg je het idee dat er gigantisch veel speelt. Het kostte mij dan ook veel moeite om alles te volgen en de verhaallijnen uit elkaar te houden. Je krijgt als lezer goed mee hoe de levens van de personages eruitzien, maar het is allemaal te gedetailleerd.
Als je houdt van familieromans met een flinke dosis drama waarin je meerdere personages volgt, dan ga je van Het zomerhuis houden. Want laat één ding duidelijk zijn: dit is geen slecht boek. Het zomerhuis is echter geen typische romantische YA, iets wat ik had verwacht en waar ik mij ook op ingesteld had. Ann Brashares wil te veel behandelen, wat de vaart uit het verhaal haalt en verwarrend werkt, maar verder is dit een prima verhaal over twee families die door omstandigheden normaal met elkaar om moeten leren gaan.
De relatie tussen Sasha en Ray komt natuurlijk wel aan bod, dus er is wel een klein beetje romantiek te vinden in Het zomerhuis. Maar, om heel eerlijk te zijn: ik voelde nul aantrekkingskracht tussen de twee. Ze krijgen gevoelens voor elkaar zonder elkaar ooit gezien of gesproken te hebben (hallo instalove) en de relatie die daarna opbloeit, vond ik matig uitgewerkt. En laten we één van de eerste gedachten van Ray niet vergeten wanneer hij Sasha ziet:
Ze bezat het soort schoonheid dat alleen iemand zo diepzinnig als hij begreep.
Gelukkig maakt hij zichzelf vlak daarna belachelijk om die opmerkingen, maar come on… een paar zinnen daarvoor beschreef hij Sasha als een hartstikke aantrekkelijke meid. Ga nou geen special snowflake uithangen, want daar wordt geen enkele lezer gelukkig van. Van de relatie tussen Emma en Jamie werd ik trouwens wel heel erg blij. Als Ann Brashares het boek volledig vanuit hun oogpunt had geschreven, dan was mijn beoordeling waarschijnlijk een stuk hoger geweest.
Het zomerhuis was niet mijn soort verhaal, maar zoals ik al eerder zei: als je houdt van familieromans, dan is dit een aanrader. Door de zomerse cover en de blurb dacht ik dat dit een vrolijk en romantisch boek zou zijn, maar het verhaal is wat zwaarder. Prima leesvoer voor liefhebbers van ingewikkelde familierelaties, iets minder voor YA-lezers die een luchtig en romantisch boek zoeken.
Ik las dit boek in augustus, maar was in mijn recensie ook niet zo positief. Beetje een apart boek, ik had ook niet zoveel binding met Ray en Sasha. Emma en Jamie lijken me inderdaad veel leuker. Dan was het waarschijnlijk meer New Adult geworden. 🙂
Ja, dat denk ik ook! Maar als ’t gewoon een roman was geworden met Emma en Jamie, was ik ook blij geweest. Ik vond hun relatie gewoon zo lief en oprecht. De overige relaties voelden wat geforceerd, maar die van hun is juist weer heel natuurlijk <3