Boekbloggers stalken?
Als boekblogger komt het soms voor dat je een negatieve recensie moet schrijven. Geen recensie waarin je ‘mwah, niet mijn ding’ zegt, maar een recensie waarin je duidelijk maakt dat een boek gewoon niet goed was en dat je het niemand aan zou raden. Is dat leuk om te doen? Nee, natuurlijk niet. Ik vind het zelf altijd vreselijk om negatieve recensies te publiceren, maar aan de andere kant: waarom zou ik liegen?
Deze blog is bedoeld om jullie, de lezers, te vertellen wat ik van bepaalde boeken vind. Ik kan daarover gaan liegen, maar daar schieten jullie niks mee op en ik al helemaal niet. Dus ik publiceer negatieve recensies gewoon, al probeer ik altijd een positief puntje uit te lichten (want bijna ieder boek heeft wel iets goeds). Laat ik ook niet vergeten te melden dat als ik een negatieve recensie schrijf over een boek, dat niet betekent dat ik een auteur haat en dat ik het persoonlijk bedoel. Want kom op: hoe volkomen absurd en belachelijk zou dat zijn?
Maar oké, stel je voor dat je een negatieve recensie plaatst op Goodreads. Eentje waarin je duidelijk laat weten dat je een boek écht niet goed vond. Wat zou jij doen als de schrijver van dat boek je naam achterhaalt en plots voor je op de stoep staat? Klinkt belachelijk en vergezocht, toch? Nou, niet dus. Kathleen Hale, een schrijfster, kon het absoluut niet verkroppen dat iemand haar boeken verafschuwde en dat diegene dat publiekelijk deelde. Ze besloot om verhaal te gaan halen en stond, jawel, plots voor de deur van de persoon die de recensie had geschreven.
Hoe belachelijk is dat? Ze kon het niet hebben dat iemand commentaar leverde en dus heeft ze iemand gestalkt. Het is obsessief, stalkerig, enorm creepy en absoluut niet oké.
Als iemand een boek recenseert, dan deelt diegene haar of zijn mening. Eén mening spreekt niet voor iedereen. Ik ben negatief over boeken die jullie misschien wel erg leuk vinden en andersom maak ik vaak genoeg mee dat mensen een boek bejubelen dat ik haat. Maakt dat uit? Nee. Absoluut niet. Iedereen heeft zijn eigen smaak en dat is juist mooi. Kathleen heeft haar verhaal gedaan op een website alsof zij degene was die goed recht had om verhaal te halen, dat ze ‘gecatfisht’ werd omdat de recensent niet haar eigen naam gebruikte. Geeft dat een auteur het recht om een blogger op te zoeken… Lijkt mij niet, toch?
Mocht je Kathleen haar (creepy) verhaal willen lezen, dat kan je hier doen. Hoe eng is het idee dat je moet vrezen voor je privacy als je een negatieve recensie plaatst?
Wat vinden jullie van deze hele kwestie? Mag een auteur ingaan op een negatieve recensie (in zo’n extreme mate) of moet deze zich er absoluut niet mee bemoeien?
Ojeetje… Ja soms vind ik negatieve recensies echt lastig. Maar ik wil graag eerlijk zijn en dan moet het maar…
Ja precies, het hoort erbij!
Brrr, dat is gewoon creepy. En ik vond het hele Chelsea Cain-verhaal al erg. Ik snap niet hoe die auteur denkt dat dit verhaal haar imago ten goede zal doen.
Ik heb het stuk ook gelezen en vind het bizar. Ik plaats zelf ook altijd negatieve recensies, omdat ik wel eerlijk wil zijn op mijn blog. Als ik de recensies van boeken die ik slecht vind niet plaats, heb ik het idee dat ik niet eerlijk ben tegen de lezers van mijn blog.
Pff dit gaat wel erg ver hoor. Ik snap dat je het als schrijver niet leuk vind als er een negatieve recensie over je boek wordt geschreven, maar er dan zo erg op in te gaan… Zelfs ondanks een negatieve recensie zijn er vast genoeg mensen die je boek wel goed vinden, dus dan zo extreem reageren… Apart!