Brittainy C. Cherry – Loving Mr. Daniels
Loving Mr. Daniels
Romantiek, Drama, Familie
310
Synopsis:
To Whom it May Concern,
It was easy to call us forbidden and harder to call us soulmates. Yet I believed we were both. Forbidden soulmates.
When I arrived to Edgewood, Wisconsin I didn’t plan to find him. I didn't plan to stumble into Joe's bar and have Daniel's music stir up my emotions. I had no clue that his voice would make my hurts forget their own sorrow. I had no idea that my happiness would remember its own bliss.
When I started senior year at my new school, I wasn’t prepared to call him Mr. Daniels, but sometimes life happens at the wrong time for all the right reasons.
Our love story wasn’t only about the physical connection.
It was about family. It was about loss. It was about being alive. It was silly. It was painful. It was mourning. It was laughter.
It was ours.
And for those reasons alone, I would never apologize for loving Mr. Daniels.
- Ashlyn Jennings
Soms heb je van die momenten dat je gewoon gelijk ‘klikt’ met een boek. Je hoeft maar één bladzijde te lezen en je weet direct dat je een heel goed verhaal gaat lezen. Een verhaal dat met je emoties speelt en dat je in één ruk uit wilt lezen. Ik begon in Loving Mr. Daniels om 7 uur ’s avonds en om 12 uur ’s nachts had ik het boek uit. Ik was helemaal gesloopt van een lange werkdag en ik moest de volgende dag weer vroeg opstaan, maar dat maakte mij helemaal niks uit. Sommige boeken kan je gewoon niet opzij leggen, omdat het verhaal anders toch niet uit je gedachten verdwijnt.
Maar wat maakt Loving Mr. Daniels zo’n gigantisch mooi boek? Laat ik ten eerste beginnen met de personages: wat zijn die ongelooflijk goed geportretteerd. Geen oppervlakkige beschrijvingen, maar emotionele show-don’t-tell momentjes waardoor je het idee hebt dat je een personage écht leert kennen. De emotie die Cherry in het boek weet te verwerken, is echt fenomenaal. Ik had nog geen tien bladzijden van het boek gelezen of er liep al een traan over mijn wang. Als een auteur dat voor elkaar weet te krijgen, terwijl ik de personages amper nog ken, dan weet je dat diegene supergoed is in storytelling.
“I never said it would be easy. I just said do it. Besides, the best things in life aren’t easy. They are tough, they are painful, and they are raw. That makes the arrival to the final destination that much sweeter.”
De schrijfstijl van Cherry is uniek, emotioneel, realistisch en keihard. Ondanks dat dit boek onder het genre romantiek valt, weet het ook meer dan genoeg drama en angst erin te verwerken. Ze weet het perfect te doseren, waardoor de angst niet overheerst, maar waardoor er wel soms een paar tranen vallen. Ik durf met 100% zekerheid te zeggen dat dit pas het tweede boek dit jaar is waarbij ik als een malle heb zitten janken. Ik ga niet verklappen waarom dit boek zo emotioneel is, maar Ashlyn haar zus speelt een hele mooie, belangrijke rol in het hele boek, ondanks dat ze niet fysiek aanwezig is in het verhaal. Daarnaast introduceert Cherry twee personages (Hailey en Ryan) die je hart gegarandeerd zullen veroveren.
“Because pretending to be happy is almost like being happy. Until you remember that you’re only pretending. Then you’re sad. Really sad. Because wearing a mask every day of your life is the hardest thing to do. And after a while, you get a little scared because the mask becomes you.”
Het verhaal draait grotendeels om Ashlyn (19) en Daniel (22). De twee ontmoeten elkaar en het klikt direct. De manier waarop Daniel met Ashlyn omgaat is zo ongelooflijk zoet en lief, dat je gegarandeerd weg zal zwijmelen. Hij ziet in dat Ashlyn kampt met problemen en al tijdens hun eerste ontmoeting weet hij precies hoe hij met haar om moet gaan. Hij heeft zelf ook vreselijke dingen meegemaakt in zijn leven en daardoor kunnen ze elkaar goed begrijpen, ondanks dat ze in het begin elkaars verhaal nog niet weten. Als later blijkt dat hij haar leraar is, weten ze beiden niet zo goed wat ze moeten doen. Ondanks dat het een romantisch verhaal is, draait dit boek ook om vergeven, familie, de dood en vrienden. Dit een romantisch verhaal noemen is eigenlijk een beetje beledigend, want er is zó veel meer.
“I don’t want to be your friend,” he said. We breathed in together and exhaled in harmony. “I want to be yours, I want you to be mine, and I hate that we can’t be us. Because I think we were meant to be us.”
Jongens, echt, lees dit boek. Het is zó mooi en ik vind het ook zo moeilijk om dit boek te recenseren, omdat ik het boek nooit de eer aan kan doen die het verdient.
1 reactie
[…] absolute nummer één is toch echt wel Loving Mr. Daniels. Ik heb gelachen, ik heb gehuild, ik heb een hele lijst aan emoties gevoeld. Dit boek is zó mooi […]