Caroline Kepnes – Jij

You #1
Thriller, Spanning, Duister
Xander Uitgevers
384
Recensie-exemplaar, bedankt Xander Uitgevers!

Blurb:
Als Joe de adembenemende Guinevere Beck zijn boekhandel ziet binnenlopen, weet hij het zeker. Dit is de vrouw die hij wil. Guinevere is perfect: mooi, stoer, slim en supersexy. En ze hebben meteen een verrassend leuk gesprek over De Da Vinci Code. Joe is totaal geobsedeerd door zijn droomvrouw, hij wil haar bezitten en gaat tot het uiterste om zijn verlangens werkelijkheid te maken. Hij hackt haar smartphone en leest haar intiemste chat- en smsberichten, en de geheimen die schuilgaan achter haar perfecte uiterlijk. Als hij alles over haar weet, lukt het hem haar te verleiden. Met gruwelijke gevolgen. Jij is een ijzingwekkend slimme en eigentijdse thriller in een wereld waarin via internet iedereen verbonden is met iedereen en niemand veilig is.
Zó, ik heb mijn maandelijkse dosis creepy ook weer gehad hoor. Wat is Jij een ongelooflijk tof, maar doodeng boek. Confession van de dag: dankzij Jij ben ik een beetje bang geworden voor het internet. Nou ben ik echt niet van plan om mijn mobieltje weg te smijten, mijn blog te verwijderen en mijn sociale media offline te gooien, maar jeetje: ik kan niet ontkennen dat Jij me heeft doen realiseren hoeveel informatie we wel niet delen op het internet.
Jij vertelt het verhaal van Joe, een psychopaat, die als een blok is gevallen voor Guinevere. Het enge is dat als het verhaal door Guinevere verteld zou worden, je als lezer waarschijnlijk dol zou zijn op Joe. Hij is lief, behulpzaam en grappig. De ideale man? Ja, voor sommige vrouwen zeker. In Jij krijg je echter zijn gedachtegang te lezen en die is angstaanjagend. Joe ziet zichzelf niet als een psychopaat; hij voelt geen berouw en alle vreselijke dingen die hij doet, praat hij goed. Het engste is dat Joe iedereen zou kunnen zijn: die grappige jongen die je hielp bij het uitzoeken van een nieuw boek, de gezellige vriend van je beste vriendin of die leuke jongen waar je stiekem een oogje op hebt.
‘Ik praat met vreemden’ is ook een regeltje in je Twitterprofiel. Ik praat met vreemden. Wat ís dit, Beck? Kinderen mogen niet met vreemden praten maar jij bent volwassen. Of betekent ons gesprek niets voor je? Ben ik gewoon ‘een’ vreemde? Is je Twitterprofiel jouw subtiele manier om de wereld duidelijk te maken dat je een aandachtsjunk bent die geen eisen stelt en bereid is om te luisteren naar iedere schlemiel die hallo zegt? Betekende ik dan niets voor je? Je noemt de jongen uit de boekwinkel niet eens?
Joe gebruikt sociale media om bij Guinevere in de buurt te komen. Twitter, Facebook, Google, Yelp; geen website blijft ongebruikt. Tijdens het lezen begon ik mij te realiseren hoe makkelijk je aan informatie over iemand kan komen dankzij het internet. Ik maak fanatiek gebruik van sociale media en in mijn tweets is dan ook regelmatig te lezen waar ik mij zo ongeveer bevind. Voeg daar nog eens een Joe aan toe (a.k.a. iemand die héél aardig overkomt, maar eigenlijk een sociopaat is) en je gaat toch wel even twee keer denken over wat je allemaal online zet.
De schrijfstijl is heel indringend en brengt de gemoedstoestand van Joe goed over. Het ene moment vervloekt hij Guinevere in zijn gedachten, terwijl hij haar twee seconden prijst en bazelt over hoeveel hij wel niet van haar houdt. Het enge is dat je, omdat je continu Joe zijn gedachten leest, toch wel een beetje sympathie voor hem begint te voelen. Begrijp me niet verkeerd: ik vind hem doodeng en hij is compleet gestoord, maar hij praat zijn eigen gedrag zodanig goed, dat je hem bijna begint te begrijpen. Het helpt niet dat Guinevere ook met aardig wat problemen worstelt en daardoor verre van sympathiek is op sommige momenten.
Je naam was een prachtig uitgangspunt. Gelukkig voor ons zijn er niet veel Guinevere Becks op deze wereld, alleen deze ene. Om te beginnen moest ik zien te achterhalen waar je woont en het internet is ontwerpen met liefde in het achterhoofd. Ik ben zo veel over je aan de weet gekomen, Beck, door je Twitter-profiel.
Ik begon met onwijs hoge verwachtingen aan het boek en Caroline Kepnes heeft absoluut niet teleurgesteld. Wat een debuut! Ik lees dan wel weinig thrillers, maar dit soort boeken bevestigen voor mij hoe geweldig het genre kan zijn.
Dit lijkt mij een confronterend verhaal, maar het zou mss wel verplichte literatuur moeten worden
Klinkt erg spannend zeg D: Ik ga deze opschrijven!
Klinkt heel goed!
Klinkt goed, ik hou zelf de laatste tijd ook heel erg van thrillers. Ik ga de titel onthouden!