Chris Vick – Surf!
Surf! (Kook)
Gottmer
384
Recensie-exemplaar, bedankt Gottmer!
Blurb:
De vijftienjarige Sam is verhuisd van de grote stad naar de kust. Daar leert hij zijn nieuwe buurmeisje Jade kennen: een mooie, coole surf girl. Al snel is Sam tot over zijn oren verliefd, op Jade én op surfen. Jade en haar vrienden dromen ervan ooit te surfen bij de Duivelshoorns, een legendarische plek waar de grootste golven zouden zijn. Als Sam een oude zeekaart vindt met daarop de Duivelshoorns, grijpt hij zijn kans om indruk te maken op Jade en haar vrienden. Maar is surfen bij de Duivelshoorns wel zo’n goed idee?
Surf! wist mijn aandacht te trekken dankzij de overvloed aan positieve recensies op Hebban. Voordat ik aan het boek begon, wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik moest verwachten. Ik zette zelf in op een liefdesverhaal waarin surfen een prominente rol speelt. En ondanks dat dat ergens wel klopt, was Surf! toch totáál anders dan ik had verwacht.
In Surf! is de 15-jarige Sam net van Londen naar een dorpje aan zee verhuisd. Zijn moeder denkt hem weg te halen van de rottigheid die zich afspeelt in grote steden, maar het blijkt juist zijn nieuwe woonplaats te zijn die voor problemen zorgt: Sam maakt al snel vrienden die niet bepaald een goede invloed op hem hebben. En ja, je raadt het al: zijn nieuwe vrienden zijn surfers. Om indruk te maken op zijn buurmeisje, Jade, duikt Sam ook vol enthousiasme op een surfplank.
En de kick die ik voelde kwam ook wel door deze plek, deze geheime baai en dit meisje, het surfen en de zon die in de zee zakte. Alles bij elkaar vormde dat iets heel fijns. Iets wat heel anders was dan Londen.
Ik dacht dat Surf! een lief verhaal zou zijn met een dramatische twist aan het einde. Een foute verwachting, want Surf! vond ik nou niet bepaald lief. Seks, drugs, foute vrienden; de hele rambam komt voorbij. Niks mis mee, maar het was toch wel even een verrassing toen ik aan het lezen was.
Sam, het hoofdpersonage, laat zich enorm meeslepen door zijn vrienden en ik zag hem steeds dichter bij de point of no return komen. Hij is iemand die zich erg snel over laat halen en geen duidelijke grenzen heeft. Een stemmetje in zijn hoofd zegt dat hij iets niet moet doen, maar als zijn vrienden hem een paar keer porren, doet hij het uiteindelijk toch.
En dat is, denk ik, ook waarom ik dit boek redelijk laag beoordeel vergeleken met andere lezers; ik vond Sam een gigantisch voetveeg. Als lezer voelde ik continu de groepsdruk waar Sam onder stond en ik vond het zó jammer dat hij nooit zijn grenzen aangaf. Ik houd ervan als mensen zeggen waar ze op staan en zich niet gek laten maken door vrienden of een verliefdheid.
Dit is natuurlijk een persoonlijk iets; Sam zijn gedrag is namelijk niet ongeloofwaardig. Er zijn genoeg tieners die zich mee laten slepen door groepsdruk. Het is goed dat Chris Vick belangrijke onderwerpen zoals groepsdruk en verslavingen aankaart, maar toch vond ik het ook wel weer iets verheerlijkends hebben. De overige personages vond ik maar niks; als dat vrienden zijn, dan hoef ik geen vrienden te hebben.
De kleine Skip was een stuiterbal die alle kanten op schoot. Rag was een blower en een grapjas. Big G was stil maar sterk en had een reputatie als vechtersbaas. En Jade? Dat wist ik nog niet precies. Maar ze leek me iemand die problemen aantrok.
De schrijfstijl van Chris Vick is erg fijn en het boek leest dan ook ontzettend vlot weg. Surfen speelt inderdaad een hele belangrijke rol in het boek (je verwacht het niet!) en Chris weet echt een magisch beeld te creëren tijdens surfscenes. Ik moet er zelf totaal niet aan denken om ooit te surfen, maar desondanks deed Chris mij wel de schoonheid inzien van surfen en de adrenalinekick die het je kan geven. De twist aan het einde zag ik al aankomen en deed mij weinig omdat ik weinig om de personages geef.
Surf! is een boek dat gegarandeerd vele harten zal veroveren, maar het gedrag van de personages heeft er bij mij voor gezorgd dat ik niet echt van het verhaal kon genieten. Niet mijn soort boek dus, maar wel een aanrader mocht het verhaal je aanspreken!
Surf veroverde inderdaad wel mijn hart. Maar ik snap wel wat je bedoelt met Sam. Soms dacht ik ook wel van Sam doe dat nou niet, ben een man en zeg nee. Maar aan de andere kant kon ik me zo goed relativeren aan Sam en zijn gedrag, dat ik me er juist dus heel goed in kon verplaatsen.
Beter! Als je je goed in Sam kan verplaatsen, snap ik best dat je dit boek héél tof vind! Als ik de personages leuker had gevonden, had ik het boek ook meer sterren gegeven aangezien het verhaal mij dan meer had aangegrepen. Nu was het gewoon… meh 😛
Een hele duidelijke review! Als ik alleen de beschrijving had gelezen, had ik het boek sowieso overgeslagen. Maar doordat jij beschrijft dat het heel anders is dan je verwacht, maakt het mij toch wel nieuwsgierig. 🙂
Thanks! <3 Ja, ik vond het boek echt een stuk volwassener en heftiger dan ik had verwacht. Libris heeft een inkijkexemplaar online staan; misschien is dat wel fijn om een idee te krijgen of het boek wat voor je is! http://ow.ly/vzlv3027fVF
Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb wel erg van het verhaal genoten (als ik de vrienden en de enorme hoeveelheid drank en drugs even achterwege laat), maar ik snap helemaal wat je bedoelt!
Het is net of dat soort dingen je tegenstaan, denk ik. Ik had er in dit boek redelijk veel problemen mee, waardoor het verhaal mij gelijk weinig deed. Maar als je daar minder problemen mee hebt, dan is dit wel een tof en aangrijpend boek!
Ik schrok er wel wat van, en na een tijdje begon het zelfs te vervelen! Toen ik het boek ontving, was ik verrast door het grote aantal pagina’s! Maar toen ik het uithad had ik zoiets van: “Geen wonder dat het zo dik is, 50% gaat over drugs…” :’)
Haha ja, van mij had dat ook niet gehoeven. Ik had liever meer over Sam zijn thuissituatie en zijn vriendschap met Jade (ik vond hun relatie wat gekunsteld) gelezen, dan over drugs etc.
Een mooie en heldere review heb je geschreven. Niet ieder boek kan bij je passen, de verschillen maakt het leuk.
Lief! En goed om te horen, dankjewel <3