Cora Carmack – Op het spel
Op het spel (All Lined Up)
Rusk University #1
Uitgeverij Q
272
Recensie-exemplaar, bedankt Uitgeverij Q!
Blurb:
Dallas Cole heeft een hekel aan football. Haar vader is footballtrainer dus haar hele leven staat in het teken van de sport. Ze is blij als ze kan gaan studeren en even van de sport verlost zal zijn. Dan vertelt haar vader dat hij een nieuwe baan heeft: als trainer van het team van de universiteit waar zij aan gaat studeren. Dallas baalt als een stekker en probeert haar vader en zijn team zoveel mogelijk te vermijden.
Op een feestje ontmoet ze Carson. De vonk slaat gelijk over. Dallas weet echter niet dat Carson in het footballteam zit. En Carson weet niet dat hij verliefd aan het worden is op de dochter van zijn strenge coach...
Cora Carmack is een auteur voor wie ik met liefde mijn huidige leesvoer aan de kant smijt. Toen Op het spel bij mij door de brievenbus werd geduwd, deed ik dan ook precies dat. Het is een ongeschreven regel dat je haar boeken, zodra je ze in handen hebt, direct gaat lezen.
Ik was stiekem een beetje bang dat dit boek niet zou kunnen tippen aan de Losing it-serie. Gelukkig is dat niet het geval, want met Op het spel bewijst Cora dat ze gewoon machtig goed is in het schrijven van New Adults. Dit komt voornamelijk doordat ze personages neer weet te pennen die ontzettend leuk zijn om te volgen.
Ik reken erop dat ze nee zal zeggen en me beschouwt als de zoveelste jongen die haar vanavond kwaad heeft gemaakt. Ze kijkt me echter onderzoekend aan en beweegt haar lippen, ergens tussen op elkaar persen en pruilen in. ‘Ik ga niet met je naar bed,’ zegt ze. Ik ben zo verbaasd dat ik in de lach schiet. Het laatste restje frustratie van de avond ebt weg.
Cora haar personages zijn altijd heel menselijk en herkenbaar; zo worstelt Dallas met dingen waar ikzelf soms ook moeite mee heb. En natuurlijk, niet iedereen zal zich in haar problemen herkennen, maar ik vind wel dat Cora ieder boek weer thematiek behandelt die interessant is voor de doelgroep. Het zijn niet altijd de meest grootse dingen, maar dat maakt ze niet minder belangrijk.
De relatie tussen Carson en Dallas ontwikkelt zich op een fijne en realistische manier. De aantrekkingskracht spat van de bladzijden, maar het duurt even voordat het tot een relatie komt. Dit biedt Dallas en Carson de kans om elkaar eerst goed te leren kennen, wat een extra laag geeft aan hun relatie. En Carson… Ik ben een beetje verliefd op hem. Hoe krijgt Cora het iedere keer weer voor elkaar om personages neer te pennen die je het liefst uit het boek wilt trekken?
Carson noemde me wel een durfal, maar dat ben ik helemaal niet. Als ik dat wel was, had ik tegen mijn vader gezegd dat hij de pot op kan en had ik de auditie voor echte dansopleidingen gedaan, in plaats van me neer te leggen bij wat hem het beste leek (en wat hij kan betalen). Dan had ik een manier gevonden om dat allemaal voor elkaar te krijgen, de audities en het verhuizen en de financiën.
De humor die in de Losing it-serie aanwezig is, is ook in Op het spel aanwezig. Het is niet zo dat dit boek bol staat van de humor, maar het is wel zodanig aanwezig dat het iets eigens geeft aan het verhaal. De verhaallijn is misschien niet bijster origineel of verrassend, maar de uitwerking maakt dat helemaal goed. Het verhaal heeft een fijn tempo (geen instalove!), leest ontzettend vlot en de personages sluit je zonder enige problemen in je hart. Ook fijn is dat er geen overvloed aan drama is; er gebeurt wel het één en ander, maar het voelt niet geforceerd.
De boeken van Cora Carmack zijn perfect om in te verdwijnen; als je er eenmaal in begint, zal je pas stoppen met lezen als je de laatste bladzijde hebt gelezen. Met Op het spel heeft Cora mij bewezen dat ze kneitergoed is in het schrijven van New Adults en ik twijfel er dan ook niet aan dat het tweede deel uit deze serie net zo leuk is als haar voorgaande boeken. Ik ben fan.
Lees ook mijn recensie van:
Losing it
Faking it
Finding it
