Daniëlle Bakhuis – De eliminatie

Titel: De eliminatie
Auteur: Daniëlle Bakhuis
Uitgever: Best of YA
Pagina's: 272
Bron: Recensie-exemplaar, bedankt Best of YA!

• 
• 

Misschien is het je wel opgevallen: ik lees maar weinig boeken van Nederlandse auteurs. En dat is niet omdat ik dat niet wil, maar puur omdat de boeken mij meestal niet aanspreken. Maar De eliminatie? Oh man, die leek mij zó tof. Verhaallijnen zoals deze zijn mij op het lijf geschreven, want als ik ergens van houd, dan zijn het boeken waarin de menselijke psyche een belangrijke rol spelen.

Ik frummel met mijn wijsvinger net zo lang tegen de vingertjes van de baby todat hij zijn rechtervuistje opent. Met zijn kleine handje omklemt hij mijn vinger. Ik maak sussende geluidjes en aai over het onderarmpje van de baby. Ik mag niet schreeuwen, niet janken, niet mijn verstand verliezen nu. Ik heb genoeg seizoenen van Survivor gezien om te weten dat de jankerd altijd als eerste naar huis wordt gestuurd.

Wat zou jij doen als je opgesloten zit in een ruimte en je de helft van de gegijzelden moet vermoorden om zelf te overleven? Je kan natuurlijk met mooie woorden komen over hoe je zoiets niet over je hart zou kunnen verkrijgen, maar als het erop neer komt, gaat het maar om één ding: overleven. De eliminatie schuwt deze werkelijkheid niet en introduceert personages die over lijken gaan (sorry, sorry) zodat zij zelf nog een andere dag kunnen zien. En wat ben ik blij dat Danielle Bakhuis geen verhaal heeft geschreven waarin alle personages vredelievend zijn, want kom op: hoe realistisch is dat nou?

Omdat Bakhuis de duistere kant van mensen niet schuwt, is het verhaal ontzettend spannend en innemend. De eerste 50 pagina’s moest ik nog even in het verhaal komen, maar al snel kon ik De eliminatie niet meer opzij gooien. De eliminatie is absoluut een boek dat je in één dag leest. Ik vond het heerlijk om te zien hoe alle personages reageerden op de situatie waarin zij beland waren en hoe zij hun eigen hachje probeerden te redden. Ze schoten, allemaal op hun eigen manier, in overlevingsmodus.

Ik ben nog nooit bij een stervend persoon in de buurt geweest. Ik heb nog nooit een lijk in het echt gezien. Ik ben bang dat ik flauwval als hij straks zijn laatste adem uitblaast. Ik ben bang dat ik niet flauwval en ik elke seconde van zijn laatste seconden bewust meekrijg. Het liefst ga ik de bus in, trek ik mijn jas over mijn hoofd en sluit ik mijn oren met mijn vingers af om zo ook helemaal niets meer te hoeven horen.

De eliminatie is een thriller en geen horror. Verwacht geen bloederige beschrijvingen, maar wel scènes die onder je huid kruipen omdat ze naar en realistisch zijn. Er is één dood die ik heel heftig vond en die ik ook niet aan zag komen. (Verder ga ik niks spoilen, maar trust me: als je het boek hebt gelezen, weet je welke scène ik bedoel.) Het einde van het boek zag ik al aankomen, dus dat wist mij niet te verrassen. Dat vond ik echter geen probleem, want de spanning zat ‘m mij echt in ‘de eliminatie’ en de keuzes die de personages moesten maken.

Ik had hoge verwachtingen voor De eliminatie en ik kan alleen maar zeggen dat ik niet ben teleurgesteld: wat een fijne thriller! Als je eenmaal begint met lezen, gaat het boek niet dicht voordat je ‘m uit hebt. Daniëlle Bakhuis is een auteur die ik in de gaten ga houden. Stiekem hoop ik dat ze nog een psychologische YA-thriller gaat schrijven, want daar mogen er meer van komen in Nederland.

Liefs, Lisa

Volg mij op: Bloglovin | Facebook | Twitter | Instagram | Goodreads