Francesca Haig – Vuurpreek
Vuurpreek (The Fire Sermon)
The Fire Sermon #1
Dystopie, Fantasy
A.W. Bruna
384
Recensie-exemplaar, bedankt A.W. Bruna!
Blurb:
Cass en Zach werden tegelijk geboren en ze zullen tegelijk sterven. Een sterke Alfa- en een inferieure Omega-tweelinghelft - het enige wat ze delen is het moment van hun dood.
De Omega's leven in afzondering, door hun familie verstoten zodra hun afwijking duidelijk wordt. Gedwongen om gescheiden te leven, worden ze wreed onderdrukt door hun Alfa-tweelinghelft. De Alfa's vormen de elite. Zodra hun zwakkere broer of zus is verbannen, zijn ze vrij om een bevoorrecht en veilig leven te leiden zonder dat hun Omega-wederhelft hen in de weg zit.
Cass en Zach zijn aan de buitenkant allebei volmaakt: ze hebben geen ontbrekende ledematen, geen zichtbare 'Omega-mutatie'. Maar Cass heeft een geheim, en niets zal Zach tegenhouden om dat te ontsluieren.
Ze hebben beiden het vermogen om de wereld te veranderen. De een zal de ander moeten verslaan om zijn eigen toekomstvisie verwezenlijkt te zien worden, maar als ze niet oppassen zullen ze allebei in deze machtsstrijd omkomen.
Ken je dat moment dat je een boek leest dat goed in elkaar zit, maar je gewoon niet weet te boeien? Dat had ik met Vuurpreek. Ik mocht een vooruitleesexemplaar van deze YA-sensatie lezen voor de blogbom waaraan ik meedoe, maar helaas: de sensatie is mij een beetje ontgaan tijdens het lezen.
In Vuurpreek worden alleen nog maar tweelingen geboren. Een jongen en een meisje; een alfa en een omega. De Alfa wordt gezien als het gezonde en sterke kind, de Omega als zwak aangezien ze altijd met een afwijking worden geboren. Het Omega-kind wordt uit het gezin gezet en leeft in armoede, terwijl de Alfa een luxe leventje leidt.
De verstandshouding tussen de Alfa’s en Omega’s is interessant aangezien tweelingen met elkaar verbonden zijn. Als de één sterft, dan zal de ander ook sterven. Het dilemma dat daarop volgt is boeiend om te volgen: de Alfa’s willen af van de Omega’s, maar zij kunnen hen niet vermoorden aangezien ze dan zelf sterven. Dus ja, dan moet je ingenieus zijn. En believe me: dat zijn de Alfa’s.
Tijdens de Lange Winter waren er geen tweelingen, werden er nauwelijks kinderen geboren en wisten nog minder kinderen te overleven. Dit waren de jaren van gesmolten lichamen en misvormde, onherkenbare borelingen. Maar weinigen wisten te overleven en nog minder waren vruchtbaar. Het leek dus onwaarschijnlijk dat de mensheid zelfs maar kon bestaan. Aanvankelijk zal de golf van tweelingen dan ook met gejuich zijn begroet.
De verstandshouding tussen de Alfa’s en Omega’s werd goed uitgelegd aan de hand van Cass en haar broer. Maar de wereld waarin ze leven? Daar snapte ik echt niks van. Het boek speelt zich 400 jaar in de toekomst af; een nucleaire brand heeft de wereld totaal op zijn kop gezet. Volgens mij had ik een verdord landschap voor mij moeten zien, maar in mijn gedachten speelde het boek zich af in een soort Middeleeuwen. Dus eh… daar ging iets fout. De worldbuilding had wat dat betreft veel beter gemogen. De nucleaire brand is erin gegooid als verklaring voor de Alfa’s & Omega’s, maar miste verdere toelichting.
De personages vond ik oké; sympathiek genoeg dat je je niet aan ze irriteert, maar ik ben niet om ze gaan geven. Ik denk echter dat dat ook te wijten is aan het feit dat het verhaal mij niet wist te boeien. Er gebeurt namelijk maar weinig; zelfs het einde vond ik een behoorlijke anti-climax. Mijn leestempo was dan ook belachelijk langzaam. De schrijfstijl vond ik langdradig en het verhaal interesseerde me niet genoeg om er in een redelijk tempo doorheen te vliegen.
Eerder hadden we nauwelijks Omega’s gezien, laat staan tijd dicht in hun buurt doorgebracht. Kleine Oscar van de buren werd weggestuurd zodra hij was gebrandmerkt en gespeend. De weinige Omega’s die door het gebied trokken, bleven zelden langer dan een nacht; dan kampeerden ze iets stroomafwaarts van het dorp. Ze waren op doorreis, op weg om in een van de grotere Omega-nederzettingen in het zuiden hun geluk te beproeven.
In het kort: ik las, maar nam eigenlijk niks in me op. Het wist me gewoon niet te boeien. En dat is stom, want het boek zit wel goed in elkaar. Nee, het was totaal niet mijn ding, maar ik denk zeker dat er lezers zijn die Vuurpreek geweldig zullen vinden.
Ik heb even getwijfeld over mijn beoordeling, maar uiteindelijk heb ik gekozen voor een kleine drie sterren. Ik kan het boek niet minder geven aangezien het verhaal prima in elkaar steekt. Ja, het is wat saai en de nucleaire brand had beter toegelicht mogen worden, maar verder is er weinig op aan te merken. Ik had er gewoon geen klik mee. Helaas, want ik had dit boek graag positief beoordeeld!
Wil jij zelf een oordeel vellen over Vuurpreek? Meld je dan aan voor de quiz, sluit je aan bij het verzet tegen de Alfa’s en maak kans op een exemplaar van het boek!
Ik zie op de meeste blogs een gelijkaardige recensie verschijnen, dus ik denk dat ik deze toch maar ga skippen! Jammer, want dat van die alfa’s en omega’s lijkt me wel cool.
Ja, heel jammer! Het concept vond ik ook erg tof klinken. Er zijn ook wat lezers die ‘m wel tof vonden hoor, maar mij viel-ie heel erg tegen.
Een blogtour vind ik leuk om te volgen, maar zo’n blogbom … Tja, blijkbaar heeft dat een averechts effect op me. Heel mijn newsfeed wordt letterlijk gebombardeerd én uiteindelijk klik ik het merendeel weg om er vervolgens één of twee te lezen.
Snap ik! Je gaat nooit tientallen recensies over één boek in één keer lezen. Heb ik ook!
Ah, wat jammer! Ik heb het boek vorige week mogen ontvangen en ben er nu in bezig. Het concept lijkt me echt onwijs tof en ik hoop dat het boek voor mij wat meer gaat doen.
Hopelijk vind jij ‘m leuker!
Wat jammer dat hij jou ook tegen viel. Emmy was er ook al niet zo blij mee
Ik vond het ook langdradig en had een verschrikkelijk langzaam leestempo, maar het concept met de tweelingen vond ik wel dusdanig interessant dat ik het wel een goed verhaal vind. Ik gaf het ook drie sterren :p
Ik doe ook mee aan de Blogtour en ik vind het altijd zo interessant om de recensies van andere bloggers te lezen haha.Wat jammer dat het boek je zo is tegengevallen. Zelf vond ik Vuurpreek wel heel tof, ik vond vooral het concept van de tweelingen heel origineel en het feit dat ze met hun leven aan elkaar zijn gelinkt. Ik vond het wel jammer dat het ontstaan van de Alfa’s en Omega’s niet echt aan bod kwam, want de geschiedenis lijkt me juist heel fascinerend, maar ik hoop dat dat in de volgende delen wel meer aan bod zal komen.
Ik denk eigenlijk precies hetzelfde als jou, maar dan een tikkeltje negatiever haha 😛