Ik vertel je drie dingen

31 mei verschijnt Vertel me drie dingen van Julie Buxbaum, een YA over een meisje dat, na de dood van haar moeder en het hertrouwen van haar vader, haar plekje in de wereld én haar nieuwe middelbare school probeert te vinden. Ze krijgt daarbij de hulp van Iemand Niemand, een mysterieuze schoolgenoot die haar anoniem mailtjes stuurt. Al snel wordt Iemand Niemand haar reddingsboei… maar wie is hij?

Van Uitgeverij De Fontein kreeg ik de eerste paar pagina’s van Vertel me drie dingen. En alhoewel ik natuurlijk nog niet weet of dit boek een aanrader is, kan ik je wel zeggen dat de eerste pagina’s mij enorm enthousiast hebben gemaakt. Vandaag vertel ik jullie drie dingen over Vertel me drie dingen!

1. De mails tussen Iemand Niemand en Jessie zijn geweldig
   Met e-mailonderwerpen als ‘jij, Jessie Holmes, hebt $100.000.000 gewonnen van een Nigeriaanse prins’ en teksten als ‘je weet toch wel dat verslaggeving een uitstervend beroep is? misschien kun je beter oorlogsblogger worden‘, weet ik nu al dat de mails één groot feest worden om te lezen. Als de eerste mails al zo leuk zijn, dan belooft dat veel goeds voor de rest.
2. Right in the feels
   Ken je dat gevoel dat je het begin een boek leest en gewoon vóelt dat een verhaal flink met je gevoelens gaat spelen? Dat gaat Vertel me drie dingen, denk ik, bij mij doen. Er zit veel humor in de eerste pagina’s, maar het is ook duidelijk dat dit boek onderwerpen aan gaat kaarten met een flinke emotionele lading. Ik ben er klaar voor. Denk ik. Als dit net zo’n mooie leeservaring wordt als Emmy & Olivier, ga ik huilen van geluk. (Lees dat boek, trouwens.)
3. De humor is helemaal mijn ding
   Toen ik onderstaande quote las, was voor mij duidelijk dat hoofdpersonage Jessie en ik het prima met elkaar zullen vinden. Ik vind haar humor nu al geweldig.

Even ter informatie: ik kan best zoenen. Ik wil niet zeggen dat ik een expert ben of er olympisch goud mee zou winnen, maar ik weet vrij zeker dat ik er niet slecht in ben. Dat weet ik puur op basis van vergelijking. Adam Kravitz. Op mijn veertiende. Hij: speeksel en een driftige, ritmische tong, alsof een zombie mijn hoofd probeerde op te eten. Ik: maar al te bereidwillige deelnemer, met een gezicht dat nog drie dagen bleef schrijnen.

En ik ga, heel stiekem, gewoon een vierde punt toevoegen: volgens mij wordt dit echt een onwijs lief, mooi en romantisch verhaal. Zo’n boek waardoor je gelukzalig met je voeten trappelt en een blije zucht slaakt als je ‘m uit hebt. Zodra Vertel me drie dingen bij mij op de mat valt, ga ik er direct in beginnen; ik ben zó benieuwd naar de rest van het verhaal. Mijn verwachtingen zijn hoog… so don’t disappoint me, book.

Mocht je nieuwsgierig zijn geworden naar Vertel me drie dingen en meer willen weten; klik hier en je wordt doorgestuurd naar Bol.com.