J.M. Darhower – Extinguish
Extinguish
Extinguish #1
CreateSpace
266
Synopsis:
One… Two… Three… Four…
I Declare War.
Serah always believed the world around her was perfect. As a Power, one of the warrior angels, she has spent her existence defending the innocent from evil. After tragedy strikes, tearing Serah's brother from her life, she's given the task of stopping the approaching apocalypse before it's too late.
Only one thing, though: she has to venture to Hell to do it.
Lucifer—or Luce, as he prefers to be called—has been biding his time in Hell, longing for revenge against those who oh-so-easily cast him into the pit. When the heavenly beauty shows up at his gate, he's just as captivated by her presence as she becomes of him. The attraction between them is palpable, and Serah's willpower slowly slips. How can this charming creature, this scarred Archangel, be the one annihilating the world she so loves?
As the war wages on, the world entwined in chaos, Serah starts questioning everything she ever knew. When the light and dark, hot and cold, finally collide, she has to make a choice—a choice that sets her world on fire, black and white exploding into colorful flames.
Serah has questions. She wants answers.
Luce just wants to play a game.
Laat ik deze recensie beginnen met een heads-up: dit boek is niet voor iedereen. Niet omdat het enorm gruwelijk is, maar omdat het een verhaal is over personages als Lucifer (Satan), God, engelen en ga maar door. Dus ja, als je gelovig bent en er niet van houdt dat iemand aan de haal gaat met die namen, dan kan je dit boek maar beter overslaan.
Ik heb altijd het idee dat ik in herhaling val als ik een boek van Darhower recenseer omdat ik eigenlijk altijd hetzelfde zeg: de personages zijn interessant en goed uitgewerkt, het verhaal zit goed in elkaar en ik vloog door de bladzijden heen. Bij Extinguish zeg ik dat precies weer, want het is gewoon een heerlijk boek als je op zoek bent naar een verhaal dat interessant is, maar wat je in een paar uurtjes gelezen hebt. Met minder dan 300 pagina’s heb je dit boek zo uit, maar toch weet Darhower het verhaal goed genoeg uit te werken dat je het niet het idee hebt dat je belangrijke details mist. Het tempo van het boek is lekker vlot: er gebeurt genoeg en omdat er zoveel gebeurt heb je ook niet het idee dat je een ‘kort’ boek leest.
“It’s not black and white,” he said. “If it were, I wouldn’t be here right now, and neither would you. We’re the gray area, angel. We’re the pieces of the puzzle they don’t know what to do with, the pieces that don’t quite fit into their perfect little picture, so they choose to discard us, to keep their image untainted, but we can only be ignored for so long.”
Engel Serah wordt gevraagd om Luce (Satan) ervan te overtuigen om te stoppen met het verwoesten van de mensheid. Wat volgt is een kat en muisspel tussen de twee, maar de twee krijgen ook gevoelens voor elkaar… of is het allemaal een spel? Het gaat in dit boek dus duidelijk om goed (Serah) en kwaad (Luce). Extinguish maakt echter duidelijk dat je met zwart/wit denken niets opschiet. Satan is niet 100% slecht in dit boek en de engelen zijn niet 100% goed. Darhower laat dat subtiel, maar succesvol merken door zowel de ‘goede’ als ‘slechte’ personages negatieve en positieve trekjes te geven.
De relatie die onstaat tussen Luce en Serah vond ik enorm leuk om te lezen, mede omdat het zo’n non-typisch verhaal is. Daarnaast vond ik het enorm tof dat beide personages hun mannetje staan en interessant zijn. Het is totaal niet zoetsappig, maar dat zou ook niet passen bij het verhaal, dus ik was blij met de manier waarop hun relatie verteld wordt. De overige personages zijn trouwens ook leuk om over te lezen en Darhower geeft ze genoeg substantie, waardoor ze niet aanvoelen als een nutteloze toevoeging aan het verhaal.
“I think you’re my apple,” she said quietly. “I don’t regret tasting you. I can’t. You’re not perfect by any means—there are sweeter out there, and you have a few rotten spots—but I’d never have found a juicer apple anywhere in the world.”
Als je op zoek bent naar tof paranormal romance verhaal, dan is Extinguish zeker een aanrader! Er is nog een vervolg op dit boek, maar Extinguish is best als standalone te lezen (de schrijfster had zelf ook niet verwacht dat er nog een vervolg zou komen). Ondanks dat denk ik toch dat je, na het lezen van dit boek, wel erg nieuwsgierig bent naar het vervolg… Althans, dat was bij mij het geval!
Lees ook mijn recensie van:
Reignite (Extinguish #2)
