James Dashner – Cyberbrein
Cyberbrein (The Rule of Thoughts)
The Mortality Doctrine #2
Sci-fi, Dystopie, Fantasy, Avontuur
320
Recensie-exemplaar, bedankt Uitgeverij Q!
Blurb:
Michael dacht dat als hij zou helpen om cyberterrorist Kaine op te sporen, VirtNet weer veilig zou zijn voor gamers. Niets bleek minder waar. De waarheid is vreselijker dan hij ooit had kunnen denken.
Kaine blijkt een Tangent, een tot leven gekomen computercode. Kaine heeft een manier gevonden om Tangenten in de hersenen van mensen te plaatsen en de controle over te laten nemen. Hij wil alle mensen op aarde vervangen door Tangenten. Michael lijkt de enige te zijn die hem kan stoppen…
James Dashner zijn boeken hebben ondertussen een mooi plekje in mijn boekenkast gekregen. De Labyrintrenner-serie vind ik zo geweldig dat ik alle boeken wil lezen die James schrijft. Cyberbrein is het vervolg op Geestesoog, een boek dat alweer een tijdje geleden is verschenen. De verhaallijn van Geestesoog vond ik interessant, maar zo sterk als de Labyrintrenner was ’t niet. Ik had niet het idee de personages écht te kennen. Ik hoopte dat Cyberbrein daar verandering in zou brengen.
En dat is, om heel eerlijk te zijn, niet echt gebeurd. Waar ik in de Labyrintrenner-serie echt om de hoofdpersonages gaf, heb ik dat gevoel niet bij Sarah, Bryson en Michael. Ik vind het wel leuk om over ze te lezen, maar ik mis iets. De wereld waarin dit boek zich afspeelt is goed uitgewerkt, maar de personages delven een beetje het onderspit. Ik geef niet om de personages; als één van hen zou komen te overlijden, zou het me maar weinig doen.
‘Als de mensheid een wereld kan scheppen die zo sterk lijkt op de onze,’ zei de onbekende, ‘hoe kunnen we dan ooit nog uitmaken wat echt is en wat niet?’
Ik vind het dus interessant om te zien hoe het de personages vergaat, maar daar blijft het ook bij. Het verhaal vond ik daarentegen wel erg goed uitgewerkt; het is niet moeilijk om het als een soort ‘film’ voor je te zien. Het merendeel van Cyberbrein vond ik maar weinig spannend en ik kon het boek dan ook met gemak opzijleggen. Toch vond ik het iedere keer weer fijn om het boek open te slaan en een paar bladzijden te lezen, mede omdat het verhaal zo uniek is. Daarnaast weet je als lezer gewoon niet wat er gaande is: wie kan je vertrouwen en wie niet?
De eerste 200 pagina’s van Cyberbrein vond ik wat traag. De laatste 100 pagina’s waren echter een stuk spannender. Vanaf dat moment werd het ook moeilijk om het boek opzij te leggen… dus dat heb ik niet gedaan! Ik heb Cyberbrein diezelfde avond nog uitgelezen. Als James Dashner wat van die spanning naar de eerdere bladzijden had verplaatst, dan was ’t boek een stuk sterker geweest.
‘Natuurlijk is je hele leven niet nep,’ zei Bryson, en er lag een minachtende klank in zijn stem, alsof het hele idee volslagen belachelijk was. ‘We zien je hier toch zitten? Je bent dezelfde maffe Michael die ik altijd al gekend heb. Wie zegt dat we niet allemaal computerprogramma’s zijn? Dat er niet meer is dan de ene laag na de andere? Of dat we allemaal in een droom leven?’
Nog altijd weet ik niet zo goed wat ik van de Mortality Doctrine-serie moet vinden. Nee, het verhaal is niet zo goed als dat van De labyrintrenner, maar ik kan niet ontkennen dat James mij met de plotwending aan het einde benieuwd weet te maken naar het volgende deel. Dus ja: ik ben erg benieuwd naar het derde deel! Als lezer word je behoorlijk in het ongewisse gelaten over hoe het verhaal daadwerkelijk in elkaar steekt. Ik denk dat de uiteindelijke onthulling flink wat interessante plotwendingen gaat bevatten.
Lees ook mijn recensie van:
Geestesoog (The Mortality Doctrine #1)
Ik net de mazerunner trilogie uitgelezen en ben eigenlijk ook wel benieuwd naar deze reeks. Wel jammer dat je niet zo goed weet wat je er van moet verwachten
Jammer dat het boek niet geheel kon voldoen aan de verwachtingen. Ik vind het verhaal echter wel goed klinken en ben ook wel benieuwd naar de uitwerking ervan.
Zeker het boek lezen dan! (Maar wel in Geestesoog beginnen :p)
Ziet er boeiend en sprekend uit. Ik houd wel van dit soort verhalen. Dank je wel voor de tip.