Jennifer L. Armentrout – Origin
Origin
Lux #4
Fantasy, Paranormaal, Romantiek
Entangled: Teen
364
Synopsis:
Daemon will do anything to get Katy back.
After the successful but disastrous raid on Mount Weather, he’s facing the impossible. Katy is gone. Taken. Everything becomes about finding her. Taking out anyone who stands in his way? Done. Burning down the whole world to save her? Gladly. Exposing his alien race to the world? With pleasure.
All Katy can do is survive.
Surrounded by enemies, the only way she can come out of this is to adapt. After all, there are sides of Daedalus that don’t seem entirely crazy, but the group’s goals are frightening and the truths they speak even more disturbing. Who are the real bad guys? Daedalus? Mankind? Or the Luxen?
Together, they can face anything.
But the most dangerous foe has been there all along, and when the truths are exposed and the lies come crumbling down, which side will Daemon and Katy be standing on?
And will they even be together?
Ik heb Origin ondertussen al drie (of was het vier?) keer gelezen in elf maanden. Zó goed is dit boek. Ik weet nog dat ik dit boek vlak na de publicatiedatum ontving (ik had ‘m al vooruit besteld) en dat ik een gat door het dak sprong. Eindelijk was het zover: het vervolg op Opal. Na die gruwelijke cliffhanger verdiende ik Origin. Ik sloot mijzelf op op mijn kamer, verdween helemaal in het verhaal en aan het einde van de middag verscheen ik beneden met het boek in mijn handen. “Dit boek? Oh mijn gooooooood, ZO GOED. Hoe kan ik nou wachten tot het volgende boek?” waren mijn woorden.
“Did you think you could stop me?” Power shot from me, smacking into the door behind Dawson, blowing it off the hinges and into the house. “I’ll burn the world down to save her.”
Origin is gewoon, samen met Obsidian, het beste boek tot nu toe. Feit. Dit boek liet mij zien waarom ik zo ongelooflijk veel van deze serie houd: er is humor, er is romantiek, maar het heeft wel een gigantisch goed verhaallijn en er is meer dan genoeg spanning aanwezig. Ik verdween helemaal in het verhaal en ik zag alles voor mijn neus gebeuren. Ik heb mijzelf geen enkel moment verveeld en ik heb zo ongelooflijk veel emoties gevoeld, dat ik nu waarschijnlijk in therapie moet.
Er zijn scenes waarin je gruwelt vanwege wat er gebeurt en scenes waarin de tranen in je ogen staan, terwijl je een paar bladzijden later met een kleine, waterige glimlach de volgende scene leest. Ik heb gelachen, ik heb traantjes weg moeten pinken, ik heb gechoqueerd naar de pagina’s gestaard EN ik heb meerdere keren flink gezwijmeld. Dit boek grijpt al je emoties, slaat het keihard tegen een betonnen muur, is er even lief tegen, om er vervolgens een flink mes in te steken. Niet oké Jennifer, niet oké (...*fluistert* you’re amazeballs).
“I promise you that this isn’t going to be our future, Kitten. I will give that to you—a normal life.” Her eyes glistened. “I don’t expect a normal life. I just expect a life with you”
Het verhaal is er dankzij dit boek alleen maar beter op geworden. Je doet een nieuwe, belangrijke ontdekking in Origin die ervoor zorgt dat sommige gebeurtenissen uit het vorige boek opeens een stuk logischer zijn. Een beetje een vage uitleg, maar ik wil de boel niet verklappen. Eén ding is zeker: ik ben enorm benieuwd naar het laatste boek en ik ben ook doodsbang voor wat er allemaal gaat gebeuren.
Lees ook mijn recensie van:
Shadows (Lux #0.5)
Obsidian (Lux #1)
Onyx (Lux #2)
Opal (Lux #3)
Opposition (Lux #5)
