Joelle Charbonneau – Nodig

Titel: Nodig (Need)
Auteur: Joelle Charbonneau
Genre: Thriller, Spanning, Mysterie
Uitgever: Uitgeverij Karakter
Pagina's: 320
Bron: Recensie-exemplaar, bedankt Karakter!

• 
• 
• 

Ik lees graag thrillers over het internet en de gevaren die het met zich meebrengt. Ik vind ze interessant, maar ik ben ook van mening dat de boeken een belangrijke boodschap met zich meebrengen. Een YA-thriller over een sociaal medium dat misbruikt maakt van mensen hun hebzucht, vind ik dan ook een erg toffe verhaallijn. Maar is de uitwerking ook goed?

In Nodig worden alle leerlingen van een school lid van NODIG, een sociaal medium dat hen -in ruil voor een taak- geeft wat hun hartje begeert. Waar leden in het begin alleen andere leerlingen uit hoeven te nodigen om te krijgen wat ze willen, worden de taken al snel groter én gevaarlijker. Het concept is erg tof, maar in de uitwerking laat Charbonneau soms wat steken vallen. Waar ik aan de ene kant vond dat de verschillende taken een mooi geheel vormen (en dat wordt goed naar voren gebracht door middel van verschillende perspectieven), voelde het gedrag van de personages soms wel wat gemaakt aan.

We zijn er zo aan gewend dat er elke dag nieuwe dingen op het internet verschijnen dat we ons niet afvragen wat erachter zit en ze met open armen ontvangen. Omdat ze niet echt voelen. NODIG weet dat. Weet dat wij denken dat het heus allemaal niet zo slecht is wat er op het internet verschijnt. Allerlei dingen die mensen niet in elkaars gezicht durven zeggen of in elkaars aanwezigheid durven doen, verschijnen online. Maar die worden meestal met een schouderophalen afgedaan, want het is het internet maar. Je kunt jezelf wijsmaken dat het niet echt is.

Het gedrag van vele personages was gewoon niet echt overtuigend. Charbonneau laat hen op bepaalde manieren reageren om het verhaal in de richting te duwen die zij op wil, maar daarbij gaat wel wat geloofwaardigheid verloren. Zo vond ik het gedrag van de moeder van Kaylee onwijs bizar. Hetzelfde geldt voor een klasgenootje van Kaylee, Ethan. Als iedere school uit zoveel hebzuchtige, psychopate leerlingen bestond, dan kunnen we de boel denk ik maar beter veranderen in een psychiatrische kliniek. Voegde het toe aan de spanning van het verhaal? Ja. Maar het realistische was er wel een beetje af.

Het boek leest wel ontzettend vlot weg; je vliegt door de pagina’s heen. De constante wisseling van perspectieven vond ik erg fijn omdat het tempo er goed in blijft. De hoofdstukken van schoolgenootjes van Kaylee zijn redelijk kort. Fijn, want nu zorgden ze voor wat afwisseling en vaart in het verhaal zonder zelf saai te worden. Je leert een merendeel van de personages niet goed kennen, maar je krijgt dankzij hen wel een duidelijk beeld van NODIG.

Als ik nu weer de politie bel, vertel wat er op NODIG gebeurt en niemand me gelooft, wordt het nog veel erger. Dan word ik het doelwit omdat ik iets heb aangevallen waar alle leerlingen van de Nottawa High School lid van zijn. Zelfs als ik gelijk heb, zal iedereen me haten omdat ik een site uit de lucht heb gehaald die zo veel mensen heeft gegeven wat ze wilden.

Echt heel spannend vond ik Nodig niet. Dat komt vooral omdat het verhaal nogal voorspelbaar is en omdat de personages mij niet aan het hart gingen. Daarnaast vond ik het einde zwakjes. Als je maar weinig thrillers leest en houdt van YA-boeken, dan denk ik dat je Nodig erg tof gaat vinden. Als je onverwachte plotwendingen, sterke personages én een realistisch verhaal verwacht, dan zal Nodig wat tegenvallen.

Nodig is dus absoluut niet de beste YA-thriller die ik ooit heb gelezen (die eer gaat naar Verraad!), maar ik vond het een prima en vermakelijk boekje voor tussendoor. Daarnaast vind ik de boodschap die het verhaal met zich meebrengt erg goed, al helemaal als je kijkt naar de doelgroep van Nodig.

Liefs, Lisa

Volg mij op: Bloglovin | Facebook | Twitter | Instagram | Goodreads