Julie Holland – Moody bitches
Moody bitches
Non-fictie
Maven Publishing
368
Recensie-exemplaar, bedankt Maven Publishing!
Blurb:
De moderne vrouw is van alle markten thuis: ze is succesvol, heeft humor, is leidinggevend, verzorgt, verleidt, en heeft stijl. Maar ook slaapt ze te weinig, heeft te veel stress, te weinig seks en slikt steeds meer pillen. Wat is hier aan de hand?
In Moody bitches biedt psychiater en bestsellerauteur Julie Holland een baanbrekend nieuw perspectief op de moderne vrouw. Vrouwen hebben geleerd hun buien te onderdrukken en hun humeuren te verbergen. Ze denken dat ze stabiel moeten zijn – en dat emoties en stemmingswisselingen verdacht zijn. Wat ze echter vergeten – of misschien hebben ze het zich wel nooit gerealiseerd? – is dat ze helemaal niet gemáákt zijn om rustig en voorspelbaar gedrag te vertonen. Hun gevoelens en buien zijn cyclisch – en dat is juist een kracht, geen zwakte. De natuur heeft het allemaal precies zo bedoeld: vrouwen zijn geëvolueerd dankzij stemmingswisselingen.
Julie Holland combineert praktische inzichten met wetenschappelijke kennis en laat zien hoe je, door je lichaam op een andere en betere manier te begrijpen, uiteindelijk een tevredener en gelukkiger mens wordt. Moody bitches is daarmee een ode aan en een gebruiksaanwijzing voor de moderne vrouw.
Lisa, ben je ziek? Gaat alles goed? Lees je nou écht non-fictie? Jep! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik kwam in aanraking met Moody bitches door een artikel in de Telegraaf en de feminist in mij deed gelijk een verrukt gilletje. Dit boek leek mij zo onwijs interessant, dat ik mij maar al te graag in de wereld van non-fictie wilde dompelen.
Wat mij enorm aansprak, was het hele ‘vrouwen moeten hun emoties niet onderdrukken’ aspect dat duidelijk naar voren komt in de blurb. Julie Holland legt duidelijk uit waarom je emoties niet je vijand zijn en welke functies ze allemaal dienen. Ik zal het toegeven: ik kan een gigantische bitch zijn. Als ik chagrijnig ben, dan ben ik het ook echt goed. Het is naar mijn mening niet te doen om je altijd vrolijk voor te doen. Soms heb je gewoon een rotdag, en daarnaast: af en toe heb je gewoon een pestbui omdat je lichaam even een ‘momentje’ heeft. Dat betekent niet dat ik iedereen af begin te snauwen en de trut uithang, maar het zal echt wel te merken zijn dat ik een niet al te beste bui heb.
Wanneer van je wordt verwacht dat je je altijd lief en aardig gedraagt, ontbreekt de ruimte voor vervelende dingen. Als we niet eens beseffen dat we boos zijn, kunnen we de verantwoordelijke persoon daar niet op aanspreken of het probleem op een andere manier te lijf gaan. Ja, we huilen, eten en troosten onszelf op eindeloos veel manieren, maar in plaats daarvan zouden we gevoelens van boosheid juist ten volle moeten beleven, uitzoeken waar die vandaan komen, de rug rechten en erop afgaan om de zaak onder vier ogen uit te praten.
Ik heb lang over het boek gedaan voor mijn doen, maar dat is echt te wijten aan het feit dat dit boek non-fictie/wetenschappelijk is. De moeilijke termen vliegen je om de oren, al worden ze gelukkig goed uitgelegd door de schrijfster. Het verhaal is dan ook goed te volgen, al is het iets ingewikkelder materiaal om te lezen dan een simpel romannetje.
Als je graag meer wilt weten over het vrouwelijk lichaam en emoties, dan is dit boek echt onwijs interessant. Daarnaast kan ik mij ook heel erg vinden in bepaalde uitspraken die Julie Holland doet. Mijn Twitter heb ik regelmatig gebombardeerd met passages uit Moody bitches, aangezien ik het liefst ‘DAT VIND IK OOK!’ van de daken wilde schreeuwen. Voorbeeldje nodig? Klik hier, hier of/en hier. Ik kan je echt aanraden om deze passages te lezen, want ze zijn heel interessant én kunnen je kijk op bepaalde dingen misschien zelfs wel veranderen. Het stuk waarin verteld wordt dat agressieve mannen op de werkvloer gewaardeerd worden, terwijl vrouwen gezien worden als bitch? Zo. Waar.
Uit onderzoek naar functioneringsgesprekken met werkende vrouwen blijkt dat bepaalde woorden telkens terugkeren, zoals ‘bazig’, ‘bits’, ‘pinnig’ en ‘agressief’. Dat geldt voor vrouwen die het voortouw nemen; als die ergens bezwaar tegen maken, worden woorden als ‘emotioneel’ en ‘irrationeel’ gebruikt. Mannen worden daarentegen aangemoedigd om zich agressief op te stellen in hun werk.
Het boek behandelt veel verschillende onderwerpen (verliefdheid, slaapproblemen, eten, seks, zwangerschap, etc.) die onderverdeeld zijn in hoofdstukken, waardoor je goed kan beslissen of iets interessant voor jou is. Zo heb ik ik voor nu de hoofdstukken over de overgang en zwangerschap overgeslagen, want daar ligt mijn interesse op het moment gewoon niet.
Moody bitches is meer dan een boek dat informeert; het doet je ook dingen realiseren. Althans, dat was bij mij het geval. Ik kan me volle overtuiging zeggen dat ik mijn eigen lichaam beter ken. Oh, en ik was op sommige momenten dus al een gigantische moody bitch, maar dit boek heeft voor mij ook nog eens bevestigd dat daar helemaal niks mis mee is.
Het is een boek die ik zelf niet zo gauw zou oppikken,maar het lijkt wel interessant