Karen Marie Moning – Darkfever

Fever #1
Fantasy, Paranormaal, Romantiek
Delacorte Press
309

Synopsis:
MacKayla Lane’s life is good. She has great friends, a decent job, and a car that breaks down only every other week or so. In other words, she’s your perfectly ordinary twenty-first-century woman. Or so she thinks…until something extraordinary happens.
When her sister is murdered, leaving a single clue to her death–a cryptic message on Mac’s cell phone–Mac journeys to Ireland in search of answers. The quest to find her sister’s killer draws her into a shadowy realm where nothing is as it seems, where good and evil wear the same treacherously seductive mask. She is soon faced with an even greater challenge: staying alive long enough to learn how to handle a power she had no idea she possessed–a gift that allows her to see beyond the world of man, into the dangerous realm of the Fae….
As Mac delves deeper into the mystery of her sister’s death, her every move is shadowed by the dark, mysterious Jericho, a man with no past and only mockery for a future. As she begins to close in on the truth, the ruthless Vlane–an alpha Fae who makes sex an addiction for human women–closes in on her. And as the boundary between worlds begins to crumble, Mac’s true mission becomes clear: find the elusive Sinsar Dubh before someone else claims the all-powerful Dark Book–because whoever gets to it first holds nothing less than complete control of the very fabric of both worlds in their hands….
Ik begon aan Darkfever met hoge verwachtingen. Ik kwam het boek toevallig tegen via Tumblr en het werd aangeraden als een goed paranormal romance boek. Laat dat nou net mijn favoriete genre zijn! Ik zocht het boek op op Goodreads en wat blijkt? De Fever-serie is hartstikke populair!
Ik lees dan wel veel paranormal romance boeken, ik heb -voor zover ik me kan herinneren- nog nooit een boek gelezen met feeën. Het is me goed bevallen! Laat ik dat gelijk zeggen. Feeën zijn echter geen vriendelijke wezens in dit boek; het zijn gruwelijk uitziende wezens die moorden. Het resultaat is een verhaal vol beschrijvingen waar je de kriebels van krijgt. Moning heeft een fijne, beeldende schrijfwijze waardoor je alles ziet gebeuren. Je vliegt dan ook door het boek heen!
MacKayla Lane is een leuk personage, maar héél anders dan ik gewend ben. Ze komt over als een typisch dom blondje: ze draagt roze kleding, haar nagels zijn perfect roze gelakt en ze heeft lang, blond haar. Het eerste hoofdstuk had ik even een ‘aaaagh, nee!’ gevoel, maar dat verdween gelukkig al snel. Ja, Mac is een typisch meisje-meisje, maar daar is absoluut niks mis mee. Ze is verre van dom en weet dondersgoed hoe ze overkomt op andere mensen. Jericho is het tegenovergestelde van Mac. Waar zij kleurrijk is, is hij zwart. Jericho is, om maar even eerlijk te zijn, een klootzak. Hij is grof, gemeen en hij behandelt Mac soms op een manier waar ik de kriebels van krijg. Toch mag ik hem wel, verbazingwekkend genoeg. Het is duidelijk dat hij geheimen heeft en ik wil maar al te graag weten wat die zijn.
“Last night you said you wanted to know what to expect so you could better select your attire. I told you we were going to visit a vampire in a Goth-den tonight. Why, then, Ms. Lane, do you look like a perky rainbow?”
‘Seksfee’ Vlane wordt genoemd in de blurb, maar heeft uiteindelijk een zeer kleine rol in het verhaal. Jammer, want ik had graag meer over hem willen lezen! Het is onduidelijk wat zijn rol is in dit alles en ook zijn eigenschap is…hmm, laten we het ‘interessant’ noemen. Hoe dan ook: de blurb komt dus niet geheel overeen met het verhaal. Je verwacht een grote rol voor Vlane, maar dat valt héél erg tegen.
In het begin vloog ik door het boek heen, maar dat werd naarmate het verhaal vorderde steeds minder. Het boek is constant spannend, maar toch kon ik richting het einde maar moeilijk mijn aandacht erbij houden. Het komt voornamelijk omdat er niet heel veel gebeurt in Darkfever; aan het einde van het boek heb je niet het idee dat je een stuk wijzer bent. Het lijkt erop dat dit boek als introductie dient voor de volgende boeken uit de serie. Ik ga niet gelijk door met boek twee (Bloodfever), maar ik gooi ‘m wel op mijn to be read-lijstje.
na het lezen van de Highlander serie had ik geen probleem met het verhaal, de Fever serie sluit daar enigsins bij aan, ik ben net begonnen met Darkfever en Bloodfever ligt al klaar
Ik ben jammer genoeg nog niet toegekomen aan het tweede boek uit deze reeks. Zelf vond ik het contrast tussen Mac en Jericho wel een pluspunt. De Barbie-look is bloemenprints zal je niet in mijn kleerkast terugvinden, maar ik vond het wel leuk om zo eens een ander hoofdpersonage te ontdekken.