Kristen Callihan – Verleiding

Game On #2
Uitgeverij Volt
368
Recensie-exemplaar, dank uitgeverij Volt!

Blurb:
Ivy Mackenzie baalt als een stekker als ze hoort dat haar vader haar geliefde roze auto heeft uitgeleend. Ze kan er niet veel tegen doen – ze studeert in Londen en haar vader heeft de auto meegegeven aan een van de footballspelers die hij vertegenwoordigt. Ze stuurt die speler, Gray Grayson, wel even een streng appje dat hij maar beter voorzichtig kan doen met haar auto. Voor ze het weet zit ze de rest van haar reis te appen met Gray, die bijzonder leuk blijkt te zijn.
Wanneer Ivy terugkomt uit Londen en Gray voor het eerst in het echt ziet, is gelijk duidelijk dat de chemistry tussen de twee in het echt net zo goed is als via WhatsApp. Gray valt al snel voor de mooie en gevatte Ivy, maar zij heeft eigenlijk de regel dat ze niet wil daten met cliënten van haar vader en is vastbesloten zich daaraan te houden. Dat wordt echter lastiger en lastiger naarmate ze meer tijd doorbrengen. Langzaam maar zeker wordt de verleiding om meer dan vrienden te zijn wel erg groot…
Heyo! Een nieuwe Kristen Callihan. Het vorige boek van Kristen was fijn, dus ik keek enorm uit naar het volgende deel uit de Game On-serie. Het duurde dan ook niet lang voordat ik Verleiding erbij pakte.
Eerlijk: in het begin had ik zo mijn twijfels bij het verhaal. Ondanks dat het boek fijn neergepend was, ontwikkelde de relatie tussen de twee hoofdpersonages zich in ’t begin op een -naar mijn mening- wat ongeloofwaardige manier. De twee sturen elkaar een paar berichtjes en BAM! Beste vrienden, voor altijd. Eh ja, that’s not how it works. Jezelf zodanig openstellen tegen iemand anders en zoveel waarde hangen aan iemand terwijl je diegene nooit hebt gezien en echt pas nét kent, zie ik niet snel gebeuren.
Waarom voelt deze nieuwe vriendschap met Ivy dan zo intens? Geen idee. We appen nog maar een week met elkaar, maar ze is nu al heel erg belangrijk voor me, een stralend lichtpunt in mijn leven.
Gelukkig wordt de relatie later in ’t boek beter uitgewerkt, waardoor ik dit ietwat onrealistische begin over ’t hoofd kon zien. Soms kwamen er nog wat ‘ik kan mijn leven niet zonder hem voorstellen’-momentjes voorbij in Verleiding, terwijl door mijn hoofd een ‘even rustig meid, jullie zijn kennissen’ flitste, maar dit werd steeds minder. De relatie tussen de hoofdpersonages ontwikkelt zich namelijk rustig aan, juist omdat de twee zoveel waarde hechten aan hun vriendschap en denken dat ze de boel verzieken als ze duidelijk maken dat ze meer willen.
Waar Kristen Callihan goed in is, is een wat heftiger randje aan het verhaal geven. Je merkt wel dat ze dezelfde opbouw gebruikt als in ’t vorige deel, al is de twist wel anders. Wat mij vooral opvalt, is dat Kristen heel sterk is in de ‘ernst’ van de situatie naar voren brengen. Het verhaal kon ook wel even een wat heftiger randje gebruiken, want ik merkte dat mijn interesse nadat de personages bij elkaar kwamen, wat in elkaar dutte. Het was wat veel van hetzelfde, iets waar de twist gelukkig verandering in bracht.
We hebben elkaar nog nooit aangeraakt, we hebben elkaar nog nooit in het echt gezien, maar het voelt helemaal niet raar om hem zo te omhelzen. Het voelt perfect.
Al met al vond ik Verleiding een fijne New Adult, maar ik ben er niet door omver geblazen. Ondanks dat ik de personages heel fijn vond om over te lezen, wist het koppel mijn aandacht net iets minder vol te houden dan de personages uit het vorige boek. Als je niet vies bent van licht-erotische scenes en op zoek bent naar een New Adult met een heftig randje, is Verleiding zeker het oppakken waard.