Kunstschilderen ter ere van ‘Oprecht’
Morgen verschijnt Oprecht, het nieuwste boek van Colleen Hoover. Ter ere van dit boek had Zomer & Keuning een aantal andere bloggers, waaronder ik, uitgenodigd voor een workshop kunstschilderen op 6 oktober. Hoe tof is dat?
We gingen schilderen in de stijl van Danny O’Connor. Té leuk, want sinds ik zijn kunst in 2015 heb ontdekt, heb ik mijzelf voorgenomen om als ik op mijzelf woon een schilderij van hem te kopen. Kunstschilderen speelt een belangrijke rol in Oprecht en de schilderijen van O’Connor zijn dan ook opgenomen in het boek.
Na een uitleg van de meiden die ons hielpen, was het tijd om zelf aan de slag te gaan. En mijn god: ik faalde kneiterhard. Bij het schetsen van het schilderij had ik al een oh-mijn-god-waar-moet-ik-beginnen-momentje. Ik dacht dat ik een redelijk makkelijk schilderij had gekozen om na te maken, maar nee: zelfs een gezicht was mij te moeilijk.
Op een gegeven moment gooide ik mijn potlood maar opzij en besloot ik gewoon te gaan schilderen. (Om je een idee te geven van hoe mijn schets eruit zag: ze had drie lippen. DRIE.)
Het schilderen vond ik ontzettend leuk om te doen. Oké, het was best moeilijk en mijn schilderij was een drama, maar ik had er zoveel plezier in! De tijd vloog voorbij en het was echt heel leuk om weer bij te kunnen kletsen met de meiden die aanwezig waren.
Te komisch waren de opmerkingen die voorbij kwamen. Zo werden schilderijen ‘gedrochten’ genoemd, werd er een opmerking gemaakt over een onderkin (‘Niet die van mij; die van mijn schilderij’) en was ik ondertussen om de 10 seconden aan het vloeken omdat iets verkeerd ging.
Toen het einde van de avond in zicht kwam, was bijna iedereen al klaar… en had ik nog maar een half schilderij. Mijn neus ging compléét fout en de lippen waren ook formaatje botox, dus ik pakte een roller en rolde die vol enthousiasme over de plekken die ik niet mooi vond. Want hè: erger kon het toch niet.
Stiekem ben ik best blij dat ik dat heb gedaan, want nu zijn de plekken die ik vreselijk vond bedekt, haha.
En oké, mijn schilderij is niet de mooiste, maar dat maakt helemaal niet uit, want het was wel ontzettend leuk om hiermee bezig te zijn. Ik overweeg zelfs om acrylverf te kopen, simpelweg omdat ik het schilderen ontzettend tof vond en best wat vaker zoiets wil gaan doen.
Thyrze & Dagmar, ontzettend bedankt voor deze supergezellige avond! Ik had het voor geen goud willen missen <3
Alle foto’s in dit artikel zijn gemaakt door Dagmar (die echt een té mooi schilderij had gemaakt. Teach me your ways!)
Die van Dagmar is inderdaad belachelijk mooi, maar die van jou vind ik eigenlijk ook best leuk geworden. 🙂
Ik vind jouw schilderij eigenlijk wel één van de mooiste! Zelf ben ik totaal niet goed in alles wat met knutselen te maken heeft, dus ik ben jaloers haha!
Haha aww, dankje! Ik ben ook totaal niet creatief als het om schilderen/tekenen gaat, maar ik vond het wel echt heerlijk om mijzelf even te verliezen in het schilderen!
Ha, dat doet me terugdenken aan het school. Daar hadden we in het Middelbaar zes jaar lang Plastische Opvoeding, oftewel tekenen, schilderen en dergelijke … Sommige van die werkjes heb ik hier nog liggen maar de meesten zijn verstopt of weggedaan vermits ze er gewoon rampzalig uitzagen. Handwerk lukt me én kaartjes maken ook maar tekenen is echt mijn ding niet. Hierdoor heb ik wel des te meer respect voor mensen die het wel kunnen.
Ja, ik ook! Ik vind het zo knap als mensen goed kunnen tekenen/schilderen. Zou willen dat ik dat kon!
Het was echt superleuk! En je hebt het zo leuk beschreven, ha!
Haha, thanks! En het was vet leuk!
Wat heb je toch een briljante schrijfstijl, haha fantastisch! Superleuk om je verslag te lezen, wat was het een gezellige avond!
Hahaha, thanks Dagmar! En het was supergezellig <3