Mariana Zapata – Kulti

Titel: Kulti
Auteur: Mariana Zapata
Pagina's: 572

• 
• 
• 

Jongens, ik heb feels. Ik heb heel, heel, héél veel feels. En het heeft alles te maken met dit geweldige, machtigprachtigmooie boek. Kulti is alles wat ik ooit heb gewild in een boek en zoveel meer. En het feit dat Mariana Zapata nog zo’n onbekende auteur is, is oneerlijk. Want verdomme: deze vrouw kan schrijven… en hoe! (Bereid je voor: dit wordt een lange recensie.)

Dit is dus de ultieme slow-burn romance. Daar moet je het geduld maar voor hebben. En sowieso: met zijn 600 pagina’s is Kulti een boek waar je best even de tijd voor mag nemen. MAAR HET IS HET WAARD! Geloof mij: je vliegt door de bladzijden heen. Dit heeft ook heel erg te maken met het hoofdpersonage, Sal. Omdat het boek zich zo langzaam ontwikkelt, leer je haar goed kennen. En verdorie, ze is zó leuk. Ze is stoer, komt op voor de mensen van wie zij houdt en heeft de meest geweldige humor.

“He was my coach. And I was his friend. Or something like that.”

Kulti is een heel atypisch boek als je naar het genre kijkt. Als ik aan romantische boeken denk, dan denk ik aan boeken van zo’n 320 pagina’s. De personage’s voelen zich direct tot elkaar aangetrokken en rond de 50% is er, hoogstwaarschijnlijk, wel al het één en ander tussen hen gebeurd. Misschien hebben ze gezoend, misschien zijn ze gelijk het bed ingedoken. Kulti telt bijna 600 pagina’s, het duurt weet-ik-hoeveel pagina’s voordat de personages eindelijk een normaal gesprek met elkaar voeren en een relatie? Eh ja, daar moet je lang op wachten. Héél lang.

Maar het is het waard. Het is het zo waard. Mariana Zapata bewijst dat een boek verdomde romantisch kan zijn, ondanks dat de personages geen relatie met elkaar hebben. Juist de manier waarop Sal en Kulti langzaam naar elkaar toe groeien (van vijanden, naar vrienden, naar geliefden), maakt dit verhaal zo mooi. Je leest geen romantisch verhaal, maar het levensverhaal van één personage dat toevallig de liefde vindt.

Het zijn de kleine dingen in Kulti die juist zo belangrijk zijn voor het verhaal. Eén aanraking, één woord, één blik zegt zo ontzettend veel… Dat heb ik nog nooit eerder meegemaakt in een boek. En de interactie tussen Sal en Kulti is zó leuk.

“I’ll be back.”
“Okay, Arnold.”
“He’s Austrian, not German, you little shit.”

Voetbal speelt, zoals je in de blurb al kan lezen, een heel belangrijke rol. Ik houd totaal niet van voetbal, dus ik was een beetje huiverig voor dat aspect van het verhaal. Maar ik heb juist zo intens genoten van de rol die voetbal in dit boek speelt. Het is een deel van Sal en daardoor werd het, op één of andere manier, ook een deel van mij. Ik ging volledig op in de trainingen en wedstrijden. Alles wordt perfect beschreven en het is echt alsof je zelf op het veld staat. Daarnaast wordt de ongelijkheid tussen vrouwelijke en mannelijke voetballers goed naar voren gebracht.

Dit boek wist zo ontzettend veel emotie in mij los te maken. Ik heb regelmatig traantjes moeten wegpinken… en waarom eigenlijk? Het is niet alsof er iets heftigs gebeurde. Maar toch: ik voelde de emoties van de personages zo goed aan, dat ik inzag hoe belangrijk kleine dingen voor hen waren. En ja, dan veranderde ik even in een wrak, want verdorie: MY BABIES! Ik houd zoveel van Kulti, Sal en haar vader (die zo ontzettend fan is van Kulti, dat hij in de ultieme fanboy verandert als hij in de buurt is.)

”I had a man I respected that respected me, and he didn’t care if the world knew we meant something to each other. Our friendship hadn’t been given to either of us, we had worked at it. On top of that, I felt something for him even if he was egoistical, arrogant, stubborn pain in the ass. He was my egoistical, arrogant, stubborn pain in the ass.”

Als ik dan een minpuntje moet benoemen, dan is ’t dat dit boek best een extra redactieronde had kunnen gebruiken. Er staan redelijk veel fouten in het boek (komma’s die missen, taal- en spelfoutjes), maar niet zodanig veel dat ik uit het verhaal getrokken werd. Niet dat ik denk dat dat mogelijk zou zijn geweest, want ik zat echt kilometersdiep in het verhaal. Hoe dan ook: weet dat wel als je aan Kulti begint. Normaal zou ik gek worden van een boek met zoveel fouten, maar op een of andere manier kon ik mij bij Kulti er weinig druk om maken.

Om een hele lange recensie kort samen te vatten: Kulti is, hands down, het beste romantische boek dat ik in 2016 heb gelezen. Een nieuwe favoriet. Een boek dat mij, toen ik het dichtsloeg, even in een emotioneel wrak deed veranderen omdat ik zo gelukkig was voor mijn nieuwe (fictieve) beste vrienden. Mariana Zapata, je hebt een nieuwe fan erbij.

Liefs, Lisa

Volg mij op: Bloglovin | Facebook | Twitter | Instagram | Goodreads