Marissa Meyer – Cinder

The Lunar Chronicles #1
Fantasy, Sci-fi, Dystopie
Manteau
380

Blurb:
Mensen en androïden leven samen in de grauwe straten van Nieuw Peking. Een dodelijke plaag houdt lelijk huis onder de bevolking. Vanuit de ruimte kijken de meedogenloze maanmensen toe, hun kans afwachtend.
Niemand weet dat het lot van de aarde afhangt van één meisje: Cinder. Een getalenteerde monteur en cyborg. Ze is een tweederangsburger met een mysterieus verleden, beschimpt door haar stiefmoeder en beschuldigd van de ziekte van haar stiefzus. Maar als prins Kai in haar leven verschijnt, bevindt ze zich plots in het midden van een intergalactische strijd. Verscheurd door de keuze tussen plicht en vrijheid, loyaliteit en verraad, moet Cinder eerst de geheimen uit haar verleden achterhalen om de toekomst van haar wereld te kunnen beschermen.
Cinder was zo’n boek dat mij echt totaal niet trok. Iedereen was meer dan positief over het boek, maar een cyborg assepoester leek mij maar belachelijk. Toen een vriendin helemaal lyrisch was over het verhaal, ondanks dat het boek haar eerst ook niet zo boeiend leek, werd ik toch enthousiast over Cinder. En ja, wat doe je dan? Juist: de gehele serie kopen. Want waarom niet.
Godzijdank heb ik de serie niet voor niks gekocht. Althans, het eerste boek niet. Ik vond Cinder namelijk echt heel tof! Ondank dat het idee van cyborgs en dergelijke mij eerst niks leek, bleek ik het uiteindelijk erg gaaf te vinden. Cinder, het hoofdpersonage, is namelijk heel menselijk. Ja, ze is deels cyborg, maar dat is alleen te merken aan het feit dat ze niet kan huilen, blozen én toffe snufjes heeft. Ze is eigenlijk gewoon een geüpgraded mens. I like it!
I am not human. I am a cyborg. I am mechanic. That’s all I am… right?
De worldbuilding was matig. Bepaalde dingen worden goed uitgelegd (zoals de situatie rond de Lunars), maar andere dingen raken een beetje in de vergetelheid. Zo kwamen er regelmatig technische snufjes voorbij waarvan ik niet goed wist hoe ik ze voor me moest zien. Dat had dus allemaal wat beter uitgelegd mogen worden.
De personages vind ik erg tof. Cinder is een heel lief, maar stoer personage. Ze is sassy en laat niet over zichzelf heenlopen. Ze weet wat ze wil en ze gaat er volledig voor, maar ze is wel verstandig en houdt rekening met haar omstandigheden. Iko, haar android, vond ik echt ge-wel-dig. Als er iemand de koningin is van sassy opmerkingen, dan is zij het. En dan Kai… Lieve, lieve Kai. Prepare to swoon. Ik had eigenlijk verwacht dat dit boek het verhaal van Cinder en Kai af zou sluiten, maar dat blijkt dus niet het geval te zijn. Stiekem ben ik daar wel blij mee, want anders zou het allemaal wat te snel gaan in Cinder.
“I don’t want to tell you how to be a prince, but shouldn’t you have some bodyguards or something?”
“Bodyguards? Who would want to harm a charming guy like me?”
Oh, en dat hele gebaseerd-op-Assepoester-gedoe? Don’t worry: sommige dingen zal je herkennen, maar het verhaal leest echt als iets ‘nieuws’. Ik durf zelfs te zeggen dat er meer verschillen dan overeenkomsten zijn! De wereld is uniek en de personages hebben ook echt een eigen stem, maar het is net dat bepaalde situaties je waarschijnlijk bekend voorkomen.
Ik had me voorgenomen om niet direct door te gaan in Scarlet, maar het einde van Cinder maakt dat toch wel erg moeilijk. Ik duik dan ook binnenkort met mijn neus in het vervolg; I need more! Mijn verwachtingen zijn hoog. Zo jammer dat de serie na boek twee, Scarlet, niet meer verder vertaald is in het Nederlands!
Lees ook mijn recensie van:
Scarlet (The Lunar Chronicles #2)
Dankzij de vele positieve recensies staat de serie ook al een tijdje op mijn TBR lijst. Jammer genoeg zitten er niet meer uren in een dag om te lezen.
I feel your pain 🙁
Wat toevallig! Bij mij ging het precies hetzelfde! Ik had ook de hele serie in huis voordat ik zelfs maar een bladzijde had gelezen en door het hele robot / cyborg gedoe stond het me ook niet echt aan om te beginnen.
Nu, na het lezen van alle boeken, kan ik zeggen dat het een geweldige serie is en boeken over cyborgs echt tof kunnen zijn!
Haha, wat grappig om te lezen! Ik ben zó benieuwd naar de volgende delen. Moet er echt snel in gaan beginnen!
Ik had er in het begin ook wat schrik voor, maar uiteindelijk heb ik alle boeken uit deze reeks verslonden
Jaaa, ik vind dit ook zo’n leuk boek! Vind het jammer dat de serie na Scarlet niet verder vertaald is.
Ja, enorm jammer! Denk echt dat het een gevalletje ‘verkeerde timing’ is. Als het boek wat later uitgebracht was en de marketing een beetje goed zat, had de serie het véél beter gedaan, gok ik.
Ik was ook een beetje sceptisch over Cinder, maar eenmaal gelezen vind ik het echt fantastisch. Ik denk zelfs dat dit een van mijn favoriete series is geworden.
Oeii, weer een positieve recensie 🙂 Ik herken de ‘dit is niets voor mij’-gedachte, maar misschien moet ik de boeken dan toch maar ooit een kans gaan geven…
Ja, gewoon een poging wagen! Ik begon zelf ook enorm kritisch aan het boek, maar je bent zo om!
ik heb de eerste twee (vertaalde) delen met plezier gelezen én bleef toen braaf wachten op het vervolg. Ondertussen weet ik al een tijdje dat die niet meer vertaald zullen worden, maar het is er nog niet van gekomen om de serie verder te lezen. Die staan dus nog steeds op mijn ‘als ik er ooit is aan toe kom wil ik deze lezen’-lijst.
Zo zonde dat-ie niet verder vertaald is! Enorm veel mensen kopen de boeken in de veronderstelling dat ze de gehele serie in het Nederlands kunnen kopen. Hopelijk bevallen de laatste twee delen je ook goed!
Net als jij wilde ik eigenlijk ook niet aan dit boek beginnen. Maar inmiddels ben ik blij dat ik dat wel gedaan heb.
Bewijst maar weer dat een gokje wagen goed uit kan pakken! Ik ben écht blij dat iemand mij heeft weten over te halen, haha!