Marissa Meyer – Harteloos
Harteloos (Heartless)
Blossom Books
500
Recensie-exemplaar, bedankt Blossom Books!
Blurb:
Lang voordat ze de schrik van Wonderland was, was de Hartenkoningin een meisje dat ontzettend graag verliefd wilde worden.
Als we Alice in Wonderland lezen, verbazen we ons allemaal over alle wonderen uit Wonderland: we lachen om de gekke Hoedenmaker, we leven mee met de chagrijnige Humpty Dumpty, we schieten spontaan in de stress van het Witte Konijn en we hebben allemaal een hekel aan de wrede Hartenkoningin.
In dit boek vertelt Marissa het verhaal van de Hartenkoningin vóórdat ze bekend stond als genadeloos en wreed en komen we erachter dat Catherine eigenlijk een heel lief meisje met mooie dromen en idealen is geweest.
Een verhaal over hoe de hartenkoningin zo harteloos is geworden? Count me in! Ik ben niet iemand die helemaal dol is op Alice in Wonderland (wel op de film Alice, maar dat terzijde), maar de verhaallijn van Harteloos trok mij wel heel erg. Ik was benieuwd of Marissa Meyer een overtuigend verhaal neer zou weten te zetten dat het gedrag van de hartenkoningin verklaart.
Laat ik beginnen met zeggen dat ik Harteloos een stuk toffer vond dan ik had verwacht. Het boek leek mij namelijk gaaf, maar ergens had ik zo mijn twijfels of het boek wel 500 pagina’s lang interessant zou zijn. In het kort: ja. Ik ga niet ontkennen dat het verhaal soms wat traag is, maar de relatie tussen Jest en Cath maakte voor mij veel goed. Echt. Ik ben een beetje verliefd op Jest: wat is hij leuk! Zijn introductie was ge-wel-dig; het had iets magisch en verwonderlijks.
“Dergelijke dingen gebeuren niet in dromen, meisje. Zoiets kan alleen in een nachtmerrie.”
Het zijn de personages die dit boek zo leuk maken. Hatta, Jest, Raaf, Cath… Ik vond het heel gaaf om hen te volgen. Marissa Meyer deed mij hopen dat dit boek anders zou eindigen dan je verwacht, al weet je dat dat niet gaat gebeuren. Maar verdorie, ik had zo graag een HEA gewild voor alle personages (maar vooral voor Cath en Jest). Rond bladzijde 400 was het onheilspellende gevoel zodanig aanwezig, dat ik zin had om zelf ‘en ze leefden nog lang en gelukkig‘ aan het einde van het hoofdstuk te plakken en de volgende pagina’s eruit te scheuren. (Maar dat doen we niet, want boeken moeten gekoesterd worden en non-HEA’s ook, al doet dat ons hart soms pijn.)
De taartpraat aan het begin van het boek schrikte mij wat af, omdat ik bang was dat het continu een belangrijke rol zou spelen in het verhaal. Er zijn genoeg mensen die de taartpraat geweldig vinden, maar ik heb er persoonlijk weinig mee. Ik vond het dan ook fijn dat Cath haar liefde voor het bakken van taarten alleen aan het begin van het boek uitgebreid aan bod komt. Het enige dat ik graag wel iets anders had gezien, was de aanleiding voor Cath haar omslag naar ‘de hartenkoningin’. Die gebeurtenis werd heel vlot behandeld en ik miste emotie, iets dat in de pagina’s daarna juist weer volop aanwezig was.
Hij leek niet gek. Niet gekker dan haar andere kennissen. Niet gekker dan zijzelf. En als je echt eerlijk was, was iedereen wel een beetje gestoord.
Het einde van Harteloos is overtuigend; een geloofwaardige interpretatie van hoe een lief meisje verandert in een door wraak en haat gedreven vrouw. Met zijn 500 pagina’s is Harteloos een dikke pil, maar ik heb van iedere bladzijde genoten.
Benieuwd geworden naar Harteloos? Lees hier de eerste drie hoofdstukken!
Haha, taartpraat xD
Ik zit zelf ook nog een beetje aan te hikken tegen dit boek, maar na je recensie heb ik er wat mee vertrouwen in :).
Gewoon beginnen! Ik had zelf echt niet verwacht dat ik hem zo leuk zou vinden, dus hopelijk is dat ook bij jou het geval 😀