Michael Grant – Spel van angst
Spel van angst (The Tattooed Heart)
Messenger of Fear #2
HarperCollins
256
Recensie-exemplaar, bedankt HarperCollins!
Blurb:
Als leerling van de Angstaanjager heeft Mara al meer vreselijke dingen gezien dan de meeste mensen in een heel leven. Wat je ook op je kerfstok hebt, de Angstaanjager weet je te vinden en stelt je voor een keuze die even simpel als verschrikkelijk is: meedoen aan een duister spel of... je ergste angst doormaken.
Mara kan er nog steeds niet aan wennen, maar ondanks alles begint ze tot haar eigen verbazing verliefd te worden op de mooie mysterieuze jongen die de Angstaanjager is. Wanneer ze steeds meer te weten komt over zijn geheimzinnige verleden, beseft ze dat ze voor een onmogelijke opgave staat. Hoe zal ze de jongen, die zelf zegt onaanraakbaar te zijn, ooit kunnen tonen wat ze voor hem voelt?
Alweer een tijd geleden las ik De Angstaanjager. Ik wist niet zo goed wat ik van het verhaal moest verwachten, maar het boek wist mij compleet in te pakken. Mijn god, wat een gruwelijk en retetof verhaal! Ik keek dan ook reikhalzend uit naar Spel van angst. Toen het boek bij mij op de mat viel (dank HarperCollins!), smeet ik al het andere aan de kant; ik moest en zou direct in Spel van angst beginnen.
‘De dwaas zegt: “Ik had nooit de bedoeling om te moorden, ik wilde alleen maar verwonden.” Maar ik zeg je dat als je met een giftige doorn in een vinger prikt, je niet kunt beweren dat je er geen schuld aan hebt dat het hart sterft. Plant geen gewas om je vervolgens verrast te tonen als het je hele tuin verstikt.’
Wat ik zo gaaf vind aan deze serie is dat oorzaak en gevolg zo’n belangrijke rol hebben. Michael Grant brengt ontzettend sterk naar voren wat een kleine handeling allemaal teweeg kan brengen. Daarnaast worden in Spel van angst veel maatschappelijke kwesties naar voren gebracht, zoals racisme en vooroordelen. Dat maakt dit boek enorm indringend en confronterend; Michael Grant houdt je echt een spiegel voor.
Hoofdpersonage Mara maakt in dit boek een behoorlijke groei door. Ze is nu leerling van de Angstaanjager, moet haar familie en vrienden missen én omgaan met het besef dat ze de dood van een meisje op haar geweten heeft. Ze is eenzaam en worstelt met haar gevoelens. Het einde laat goed zien dat Mara een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt gedurende het verhaal. Het boek wordt zowel voor haar, als voor Angstaanjager, fijn afgesloten.
Haat groeit als kanker en zaait vanaf de bron steeds verder uit. Het is een gif in de menselijke bloedstroom, dat zich veel verder verspreidt dan zijn oorsprong.
Spel van angst is zoveel meer dan YA fantasy. Het is een boek dat je aan het denken zet over kwesties als racisme en pesten, het doet je beseffen dat iedere handeling een gevolg heeft en het houdt je een spiegel voor. Dit maakt Spel van angst een heftig, maar ook ontzettend belangrijk boek. Een verhaal met een lading die een stuk dieper gaat dan je verwacht.
En nu ga ik even heel hard duimen dat ook het derde boek uit de serie in het Nederlands uitgebracht gaat worden, want ik zou met alle liefde weer in de wereld van Mara duiken.
Lees ook mijn recensie van:
De Angstaanjager (Messenger of Fear #1)
