Monica Hesse – Ik zal je vinden
Ik zal je vinden (Girl in the Blue Coat)
Karakter Uitgevers
304
Recensie-exemplaar, bedankt Karakter!
Blurb:
Amsterdam, 1943.In de waanzin van de oorlog zorgt Hannelore voor een klein lichtpuntje: ze weet op slimme manier de zwarte markt voor zich te laten werken, waardoor ze vraag en aanbod bij elkaar brengt. Zoek je koffie, chocolade of kousen? Voor de juiste prijs zijn ze van jou.
Op een dag krijgt Hanneke een wel heel ongebruikelijk verzoek. Mevrouw Janssen, een van haar vaste klanten, vraagt haar op zoek te gaan naar Mirjam, het Joodse meisje dat ondergedoken zat in haar huis en nu verdwenen is.Nieuwsgierig geworden start Hanneke haar zoektocht naar Mirjam bij het Joodsch Lyceum, maar veel verder komt ze daar niet. Tot ze via via in contact komt met een groepje oud-studenten.
Langzaam raakt Hanneke steeds meer bij het verzet betrokken en stuit ze op aanwijzingen naar de mogelijke verblijfplaats van Mirjam.Haar zoektocht eindigt bij de Hollandsche Schouwburg, waar ze van Mina, die bij de crèche aan de overkant van de schouwburg werkt, hoort dat Mirjam daar gesignaleerd is. Samen met haar nieuwe vrienden bedenkt Hanneke een slim, maar zeer riskant plan. Zal het plan slagen? Of spelen er geheimen waarvan Hanneke en mevrouw Janssen niet op de hoogte zijn?
Vorige week viel dit boek bij mij op de mat. Ik las de achterkant, maar twijfelde of het wel mijn ding was. Ik heb nog nooit een boek over de Tweede Wereldoorlog gelezen en ik moet ook eerlijk toegeven dat het mij niet zo trekt. Toch besloot ik die avond de eerste bladzijden van het boek te lezen, gewoon om een idee te krijgen van het verhaal. En toen ik eenmaal begon met lezen, kon ik niet meer stoppen.
De meeste mensen zouden zeggen dat ik actief ben op de zwarte markt, dat ik handel in clandestiene goederen. Ik zie mezelf liever als een ‘vinder’. Ik vind dingen. Ik vind extra aardappelen, vlees en varkenvet. In het begin kon ik nog suiker of chocolade vinden, maar daar is sinds kort veel moeilijker aan te komen en die kan ik niet vaak vinden. Ik vind thee. Ik vind spek. De rijke mensen in dit land blijven dik dankzij mij. Ik vind dingen waar we het gedwongen zonder moeten stellen, tenzij je weet waar je ze kunt vinden.
Hoofdpersonage Hanneke sprak mij direct aan. Ondanks dat het verhaal zich afspeelt in een nare tijd, zorgt Hanneke in het begin toch voor wat humor. Dat klinkt misschien een beetje raar gezien de tijd waarin ze leeft, maar Hanneke is een kickass meid die zich zo goed mogelijk staande probeert te houden in een vreselijke periode. Geen zielig meisje dat om het minste geringste in huilen uitbarst, maar een eigenwijze meid die weet wat ze wil en alles op alles zet om dat te bereiken. Haar eigenwijze gedachtegang in het begin van het boek, vond ik dan ook heel vermakelijk.
Het verhaal zit erg goed in elkaar. Het is aangrijpend, heftig, naar, maar ook heel mooi. De Tweede Wereldoorlog is zo realistisch beschreven, dat ik sommige momenten als benauwend ervoer. Dit laat echter wel zien hoe goed Hesse je het verhaal in weet te trekken. Daarnaast is het verhaal heel onvoorspelbaar: de plot twists in dit boek hebben mij enorm verbaasd. Dat is dan ook één van de redenen waarom ik zo onder de indruk ben van Ik zal je vinden; op een gegeven moment denk je te weten hoe het verhaal in elkaar zit, maar uiteindelijk blijkt alles héél anders in elkaar zitten.
Mijn moeder beweegt haar lippen. Ik denk dat ze bidt, hoewel we dat tegenwoordig nooit meer doen. De WA-mannen verschijnen weer in de deuropening en deze keer slepen ze iemand met zich mee. Het is meneer Bierman. Hij heeft een bloedneus en er zit een snee boven zijn gezwollen rechteroog. ‘Goed nieuw, mevrouw Bierman,’ zegt de WA-man. ‘We hebben uw man toch nog gevonden.’
Ook als boeken over de Tweede Wereldoorlog je niet zo trekken, kan ik je echt enorm aanraden om dit boek te lezen. Ik ben zó enorm verrast door Ik zal je vinden en ik ben dan ook heel dankbaar dat Karakter Uitgevers mij een exemplaar heeft toegestuurd. Want jeetje, wat is dit boek ongelooflijk mooi en aangrijpend. Het is een boek dat ik anders niet had gelezen, maar wat ben ik blij dat ik toch die kans heb gekregen.
Ik heb nog nooit eerder een oorlogsboek gelezen eigenlijk, alhoewel de tijden van de tweede wereldoorlog me wel altijd erg aanspreken. Ik hou dit boek in de gaten, het lijkt me wel wat!
Dan is dit zeker een aanrader ja!
Ik lees normaal gesproken ook niet zo heel graag oorlogsboeken, maar door je recensie ben ik wel benieuwd geworden naar dit boek!
Ik had uit mezelf echt nooit een boek gelezen over de Tweede Wereldoorlog (al wil ik wel al een tijdje De boekendief lezen), maar dit is een aanrader! Het boek is ook heel mooi vertaald, trouwens. Vind ik ook altijd belangrijk bij Nederlandse boeken!
Ik vond hem zelf een beetje tegenvallen. Ik heb wel al wat oorlogboeken gelezen en vond deze in vergelijking wat vlakjes.
Jammer! Dit is mijn eerste oorlogsboek, dus ik zit totaal niet in het genre. Maar dit boek is me wel goed bevallen en ik overweeg dan ook om wat vaker oorlogsboeken te lezen. Nog aanraders? :p
Ik vond ‘de laatste winter’ erg indrukwekkend.