Nicholas Sparks – De lange tocht
De lange tocht (The Longest Ride)
Romantiek, Roman
Boekerij
416
Blurb:
Ira Levinson is eenennegentig, heeft een zwakke gezondheid en woont alleen. Als hij na een auto-ongeluk gewond in een verlaten berm ligt en bijna het bewustzijn verliest, verschijnt plotseling zijn overleden vrouw Ruth naast hem. Ira weet dat ze er niet echt is, maar klampt zich vast aan haar herinnering.
Een paar kilometer daarvandaan ontmoet Sophia bij een rodeo de jonge cowboy Luke. Hij lijkt in niets op de verwende jochies die ze van school kent; door hem vangt ze een glimp op van een spannende wereld waarin overleven en succes allesbepalend zijn. Ze worden verliefd en Sophia begint te dromen van een gezamenlijke toekomst, maar Luke draagt een groot geheim met zich mee.
Ira en Ruth. Sophia en Luke. Twee stellen die weinig met elkaar gemeen hebben en die worden gescheiden door levensjaren en -ervaring. En toch komen hun levens op een onverwachte manier samen…
Al tijden wilde ik een boek lezen van Nicholas Sparks. De man heeft weet-ik-hoeveel boeken verkocht en daarnaast zijn onwijs veel van zijn boeken verfilmd, dus er moest wel iets magisch zijn aan zijn schrijfstijl. En inderdaad, na het lezen van De lange tocht snap ik helemaal waarom mensen zo dol zijn op zijn boeken!
Tijdens het lezen van het boek, was ik continu bang voor wat ging gebeuren. Ik heb ondertussen al heel wat horrorverhalen gehoord over Nicholas Sparks en hoe zijn boeken vaak eindigen. Ik hoopte dan ook dat Sparks met dit boek daarvan af zou wijken, want ik had écht geen zin in een dramatisch jankboek. Of De lange tocht dat is, ga ik niet verklappen, maar ik kan je wel zeggen dat ik niet heb gehuild tijdens het lezen van het boek. Ergens vond ik dat wel apart; ik huil over het algemeen erg snel als ik compleet in een verhaal verdwijn, maar met dit boek was dat niet het geval.
If we’d never met, I think I would have known my life wasn’t complete. And I would have wandered the world in search of you, even if I didn’t know who I was looking for.
De lange tocht is niet origineel en het verhaal is iets te perfect en toevallig. Maakte mij dat uit? Nee, totaal niet! De schrijfwijze van Sparks is namelijk onwijs fijn en hij weet het verhaal wel compleet eigen te maken. De personages zijn goed uitgewerkt en ik verloor mijzelf compleet in het boek. Het verhaal van Ira en Ruth vond ik een stuk minder interessant en die hoofdstukken hadden dan ook van mij wat ingekort mogen worden, maar het verhaal van Luke en Sophia had mij direct vanaf het eerste hoofdstuk in zijn ban. Zowel Sophia als Luke vond ik erg fijne personages en je kon gewoon aan alles merken dat ze perfect voor elkaar waren, waardoor je het beste voor ze hoopte.
Normaal vlieg ik best snel door boeken heen als ik het verhaal goed vind, maar in dit geval las ik steeds maar een paar hoofdstukken. Voor een langere tijd De lange tocht lezen werkte voor mij niet zo goed, mede doordat de hoofdstukken van Ira mij iets te traag waren. Toch had ik de hoofdstukken van Ira niet willen missen, want de twist aan het einde was wel extra betekenisvol dankzij het verhaal van hem en Ruth. Omdat ik langzamer las, heb ik het verhaal ook veel beter in me op kunnen nemen.
After all, if there is a heaven, we will find each other again, for there is no heaven without you.
Dit boek was romantisch en luchtig, ideaal voor na een heftig boek of op een zomerse dag. Zeker een aanrader! Eén ding is zeker: ik ga meer boeken van Nicholas Sparks lezen.
De film vond ik echt geweldig mooi, het boek moet ik nog lezen!
Ik hoop de film snel te zien! Ik heb wel gehoord dat de twee behoorlijk van elkaar verschillen, dus ik ben benieuwd. Hopelijk vind je het boek net zo mooi als de film!