Rachel van Dyken – Capture
Capture
Seaside Pictures #1
Romantiek, Humor
286
Blurb:
Losing your ability to speak at the age of seventeen; it’s not normal or fair. But trauma, has a way of throwing normality out the window.
Dani lives anything but a normal life. Her sister is married to one of the biggest names in Hollywood. Her best friends are rockstar duo AD2. And she has more love around her than most people experience in a lifetime. But that doesn't change the fact their parents are dead. Or that it's her fault.
It seems her new normal is being a mute, living on the inside, unable to actually communicate on the outside. That is until Hollywood’s newest heartthrob Lincoln Greene hires her as his assistant for the summer. He's gorgeous, completely unavailable, and unobtainable. But that doesn't stop her from wondering...if things were different...would he want her? If she was whole, would he be the other half?
Ik had al veel over de boeken van Rachel van Dyken gehoord, maar ik had nog geen enkele titel van haar gelezen. Dus, tijd om daar verandering in te brengen, toch? Als ik iets leuk vind, dan is het toffe auteurs ontdekken. Maar helaas… Capture krijgt maar twee sterren. Dat is niet om naar huis te schrijven, maar ik heb het boek wel met plezier gelezen. Tegenstrijdig, maar ach.
Het zit zo: als je op zoek bent naar een hilarisch boek dat niet al te geloofwaardig is, dan is Capture een aanrader. De quotes die voorbijkomen zijn geweldig en het boek vermaakt dan ook prima. Alle personages zijn onwijs sassy, waar ik een behoorlijk zwak voor heb. Ik ben echt een beetje van ze gaan houden; als ik ze uit het boek kon trekken en kon benoemen tot mijn beste vrienden, dan zou ik dat doen.
‘He had to pee his pants for a role, and when they tried to attach the pouch to him so that it would look real, he shouted, ‘No, I do all my own stunts. I got this.”
My phone buzzed.
Dani: ‘Tell me you were still twelve.’
I winced. “Yeah, I may have been fourteen”
Dit is zo’n typisch ‘het meisje wordt verliefd en alles is plots oké’ verhaal. De manier waarop Dani haar situatie wordt aangepakt is zó onrealistisch. En dan heb ik het nog niet eens over het tempo van het verhaal: alles speelt zich af in vier weken. VIER WEKEN! Je kan gewoon geen geloofwaardige relatie neerzetten in zo’n korte tijd. Althans, niet zo’n relatie als Van Dyken heeft neergepend. Dus, daar heb je gelijk de reden waarom ik Capture zo negatief beoordeel: het boek is leuk om te lezen, maar het verhaal zit gewoon niet goed in elkaar. Er had veel meer uit de verhaallijn gehaald kunnen worden.
Oh, en kunnen we het even hebben over van Dyken haar schrijfstijl?
Ze vindt het leuk om regelmatig punten te plaatsen.
En zinnen vervolgens af te kappen.
Terwijl dat niet nodig is.
Behoorlijk irritant.
“Leave your window open tonight, Rapunzel. I’m climbing in.”
Capture is zo’n boek dat ideaal is als je je hersens even op standje nul wilt zetten: het is grappig, de personages zijn leuk en je kan even lekker zwijmelen. Maar het verhaal? Ja, dat is zo onrealistisch als wat. Ik raad dit boek niet af (ik heb er geen spijt van dat ik ’t heb gelezen), maar weet in ieder geval dat Capture ’t meer moet hebben van de humor dan van het verhaal.
Leuke recensie , snap precies wat je bedoelt
Leuke en eerlijke recensie. Het is voor mij in ieder geval heel duidelijk, geen boek voor mij.
Volgende keer beter! Gelukkig zijn er meer dan genoeg NA-boeken die wél heel tof zijn en waar je met je neus in kunt duiken 😀
Hahaha, fantastische recensie!