Rosamund Hodge – Cruel Beauty
Cruel Beauty
Cruel Beauty Universe #1
346
Blurb:
Since birth, Nyx has been betrothed to the evil ruler of her kingdom-all because of a foolish bargain struck by her father. And since birth, she has been in training to kill him.
With no choice but to fulfill her duty, Nyx resents her family for never trying to save her and hates herself for wanting to escape her fate. Still, on her seventeenth birthday, Nyx abandons everything she's ever known to marry the all-powerful, immortal Ignifex. Her plan? Seduce him, destroy his enchanted castle, and break the nine-hundred-year-old curse he put on her people.
But Ignifex is not at all what Nyx expected. The strangely charming lord beguiles her, and his castle—a shifting maze of magical rooms—enthralls her.
As Nyx searches for a way to free her homeland by uncovering Ignifex's secrets, she finds herself unwillingly drawn to him. Even if she could bring herself to love her sworn enemy, how can she refuse her duty to kill him? With time running out, Nyx must decide what is more important: the future of her kingdom, or the man she was never supposed to love.
Over mindfucks gesproken! Ik dacht te weten wat het verhaal van Cruel Beauty zo ongeveer in zou houden, maar het bleek compleet anders dan ik had verwacht. Aan de ene kant ben ik niet al te positief over het verhaal, maar aan de andere kant vind ik ’t ook weer geweldig. Ik zal mijn mening zo duidelijk mogelijk proberen neer te pennen, maar dit boek is zó verwarrend, dat mijn mening echt uit twee uitersten bestaat.
Beauty and the Beast is mijn favoriete sprookje en ik ben dan ook dol op retellings; mijn verwachtingen voor Cruel Beauty waren daarom hoog. Ik ontdekte echter al snel dat dit verhaal bizar ingewikkeld is: er gebeurt van alles, maar ik begreep de helft niet. Rosamund Hodge gaat nergens echt de diepte in; het verhaal blijft daarom wat vaag en onduidelijk. Het boeide mij echter wel en ik probeerde de puzzelstukjes bij elkaar te krijgen, maar de onduidelijkheid zorgde ook voor een zekere afstand tussen mij en het boek.
“You fought and fought to keep all the cruelty locked up in your head, and for what? None of them ever loved you, because none of them ever knew you”
Toen ik ongeveer op de helft van Cruel Beauty was, besefte ik opeens dat alle personages in dit boek verre van perfect zijn. Zo draagt Nyx, het vrouwelijke hoofdpersonage, enorm veel woede met zich mee. Toen ik dat eenmaal doorhad, kon ik het verhaal beter waarderen. Het is verfrissend om over een personage te lezen dat eerder kwaad dan goed is. Cruel Beauty is dan ook een compleet eigen kijk op Beauty and the Beast. Er komen veel boekclichés in voor, maar aan de andere kant zijn er ook weer elementen (zoals het einde!) die dit boek compléét anders maken dan andere YA-verhalen.
Maar mijn god jongens: wat heb ik nou eigenlijk gelezen? Ik snap echt nog niet alles. Ik waardeer de draai die het verhaal neemt, maar het is tegelijkertijd één grote mindfuck die je zelf op moet zien te lossen. Het is vaag, ingewikkeld en het einde liet mij niet los, zelfs niet na het lezen. Maar juist omdat Cruel Beauty zo mysterieus, raar en ingewikkeld is, heeft het toch indruk op mij gemaakt. Ik wil het boek het liefst opnieuw lezen en er goed de tijd voor nemen, zodat ik hopelijk de volgende keer wél de puzzelstukjes bij elkaar krijg.
They said that love was terrifying and tender, wild and sweet, and none of it made any sense. But now I knew that every mad word was true.
Ik las hem zelf een tijdje terug ook nadat ik heel wat enthousiaste recensies had gelezen. De cover vind ik nog steeds prachtig, maar het boek zelf leek toch anders te zijn dan ik had verwacht. Op zich niet slecht, maar het was af en toe best wel vrij warrig. Echt zo’n boek waarbij je aan het einde niet weet wat je er nu juist van moet vinden.
Ja, precies! Het is echt zo’n boek waarvan ik gewoon niet weet wat ik ervan moet denken. Aan de ene kant vind ik ‘m heel tof, aan de andere kant vond ik ‘m tegenvallen.
Ik ben ook in dit verhaal bezig en moet zeggen dat ik het niet zozeer ingewikkeld in elkaar vind zitten als wel een beetje rommelig. De schrijfster gebruikt het sprookje Belle en het Beest in combinatie met Griekse en Romeinse geschiedenis en mythen, terwijl de wereld een vreemde combinatie is van een soort achttiende-eeuws Engeland en het oude Griekenland (qua namen, kleding, gebouwen, etiquette en dergelijke). Alle elementen afzonderlijk zijn ontzettend gaaf en intrigerend, maar door de combinatie wordt het rommelig en verwarrend. Ik ben het helemaal met je eens dat je als lezer niet echt weet wat je aan het lezen bent waardoor helaas een beetje het unieke en magische van het verhaal teniet wordt gedaan. Ben nu trouwens wel benieuwd naar het einde want ik had het boek weggelegd (terwijl ik in het midden was) omdat ik even wat anders wilde lezen haha.
Het grootste deel is inderdaad rommelig, precies om de redenen die jij noemt. Er zitten ontzettend veel elementen in het boek, maar het komt gewoon niet zo goed uit de verf. Het einde vond ik wel echt bizar ingewikkeld, dus ben benieuwd of jij dat ook zo gaat ervaren! Ik heb nadien echt heel het internet afgespeurd naar berichten waarin het einde uitgelegd werd 😛 Let me know wat jij ervan vond!
Haha, zodra ik de serie uit heb die ik nu aan het lezen ben, ga ik gelijk weer verder met Cruel Beauty want nu wil ik ook weten hoe het eindigt :). Zal hier wel even een reactie plaatsen als ik ‘m uitgelezen heb! Misschien dat ik het einde kan uitleggen (hoewel ik dat niet verwacht ;)).
Ja, zeker doen! En ik heb het einde nu eindelijk door, maar ik heb er wel flink research naar gedaan voordat ik mijn ‘a-haa!’ momentje had ?
Hmmm jammer dat hij op sommige vlakken dus niet zo lekker uitgewerkt is. Ik ben nog wel heel benieuwd naar dit boek. Het is er wel eentje om in de kast te hebben staan vanwege de cover, haha.
Jaaaa, de cover is zó mooi <3 Ik heb expres de hardcover gekocht omdat-ie zo verdomd schitterend is, haha! Maar ook als het boek een minder mooie cover had, had ik 'm denk ik gehouden. Ik ben nog wel zodanig geïntrigeerd door het verhaal, dat ik denk dat ik 'm opnieuw ga lezen! Ik heb het idee alsof ik een bepaalde 'clue' heb gemist, waardoor ik het verhaal pas tijdens een tweede keer lezen écht kan waarderen.
Belle en het Beest is ook mijn favoriete sprookje, maar als ik iets heb geleerd van alle retellings die de laatste tijd de boekenwereld overspoelen, dan is het dat je ze net niet mag vergelijken met het sprookje dat je kent. Zie het als een compleet nieuw verhaal, dan zie je nog net de bomen door het bos weer 😉 Ik ben wel benieuwd naar Cruel Beauty en haar retelling van Roodkapje (Crimson Bound denk ik dat het was?). Maar ik ga wachten op de vertalingen die hopelijk niet al te lang op zich laten wachten. Dan kan mama ze ook eens lezen 🙂
Dat zeker, ja! Maar ik vind het wel fijn dat veel schrijvers er echt hun eigen draai aan geven, want dat maakt de verhalen wel verrassend! Ik kan er zelf echt geen genoeg van krijgen. Crimson Bound ben ik ook heel benieuwd naar. Als ik ‘m een keer goedkoop op de kop kan tikken, ga ik ‘m zeker kopen!
En zo blijft de TBR lijst maar groeien en groeien 😉