Susan Ee – Angelfall 2: Penryn en De nieuwe wereld
Angelfall 2: Penryn en De nieuwe wereld (World After)
Penryn and the End of Days
Dystopie, Fantasy, Paranormaal, Romantiek
Luitingh-Sijthoff
334
Blurb:
Penryn heeft haar zusje bevrijd uit de gruwelkelder van het engelenhoofdkwartier. Maar Paige is veranderd in een monster – met bloederige gevolgen. Paige vlucht. De mensen zijn doodsbang voor haar.
Op zoek naar haar zusje, dolend door de lege straten van San Francisco, komt Penryn achter het geheime plan van de engelen. Ze ontdekt dat ze ver willen gaan in hun zucht naar macht, gruwelijk ver...
Ondertussen jaagt Raffe op zijn vleugels. Hij heeft ze nodig om zich weer bij de engelen te voegen en zijn plek als een van hun leiders in te nemen. Kiest hij voor zijn vleugels of helpt hij Penryn te overleven?
Vraag mij wat mijn favoriete serie is en ik zal zonder te pauzeren de Penryn en het Einde der Dagen serie van Susan Ee opnoemen. Want deze serie jongens? It’s all I’ve ever wanted. Boek twee uit de serie heb ik al een tijd geleden gelezen, maar laatst weer eens herlezen: tijd voor een recensie, dus!
Wat ik zo onwijs leuk vind aan deze serie is het feit dat romantiek niet op de voorgrond staat. Begrijp me niet verkeerd: ik ship Raffe en Penryn zo enorm dat ik mezelf er praktisch gek mee maak, maar toch. De wereld waarin ze leven is zo goed beschreven, dat ik mezelf er compleet in verlies. Het verhaal is behoorlijk gruwelijk en neigt naar horror, maar dat is juist wat ik zo onwijs tof vind aan deze boeken: Susan Ee weet een verhaal te schrijven dat Young Adult is, maar toch compleet anders is dan andere boeken uit hetzelfde genre.
“I’m gonna be sick,” I said
“I’m ordering you not to,” says Obi.
“Ah, don’t say that,” says Dee-Dum. “She’s a born rebel. She’ll puke just to make a point.”
Ook in dit boek zijn er meer dan genoeg plottwist die je niet aan ziet komen, momenten om even weg te zwijmelen (Penraffe!!) en héél veel gruwelmomentjes. De wat horror-achtige scenes worden echter afgewisseld door komische quotes, waardoor het verhaal niet enorm heftig aanvoelt. Ik kan dit boek (en Angelfall) echt honderd keer lezen en dan ben ik het verhaal nog steeds niet beu. De schrijfstijl is geweldig, de manier waarop de personages zich ontwikkelen gedurende het verhaal is heel bijzonder om te volgen en agh… Ik kan gewoon niet genoeg positiefs over dit boek zeggen.
Ik moet wel toegeven dat dit verhaal iets trager is dan zijn voorganger, wat vooral komt doordat één van de personages een groot deel van het verhaal mist. Toch is het verhaal nooit saai, want er zit genoeg vaart in het verhaal en er gebeurt meer dan genoeg om je te vermaken.
“It is painful to see that people prefer a bad guy who looks like an angel to a good guy who looks like a demon.”
Ik vraag me serieus af of ik ooit nog een serie ga lezen waarin ik mezelf zo compleet kan verliezen. Ik hoop het, want het lezen van deze boeken is voor mij echt iedere keer weer een geluksmomentje (al heb ik het al weet-ik-hoevaak herlezen). Dus allen: (her)lees deze serie!
Lees ook mijn recensie van:
Angelfall 1: Penryn en Het einde der dagen
Angelfall 3: Penryn en Het gevecht om hemel en aarde
