Tahereh Mafi – Breek me
Breek me (Unravel Me)
Touching Juliette #2
Dystopie, Fantasy, Paranormaal, Romantiek
464
Blurb:
Hij zal mij vinden Ik vind hem eerst
Hoop, denk ik steeds vaker, is een gevaarlijk, angstaanjagend iets.
In dit intense vervolg op Vrees me moet Juliette keuzes maken die haar leven voor altijd zullen veranderen. Ze zal een keuze moeten maken tussen wat ze wil en wat ze denkt dat juist is. Ze zal een keuze moeten maken tussen goed en kwaad. Ze zal moeten kiezen tussen vechten of vluchten. En misschien moet ze zelfs een keuze maken tussen haar hart – en het leven van Adam.
Hot damn jongens, wat was het lezen van dit boek een feestje! Het eerste boek vond ik geweldig, dus stiekem verbaast het me niet dat ook Breek me retegoed is. Toegegeven: ik moest er wel even inkomen. Het verhaal kwam wat langzaam op gang en ik belandde in een mini-leesdipje, waarna ik het boek even (echt maar één of twee dagen, maar oké) opzij heb geschoven. Toen ik het boek daarna weer oppakte, kon ik niet meer stoppen met lezen: wat. Een. Verhaal.
“On the darkest days you have to search for a spot of brightness, on the coldest days you have to seek out a spot of warmth; on the bleakest days you have to keep your eyes onward and upward and on the saddest days you have to leave them open to let them cry. To then let them dry. To give them a chance to wash out the pain in order to see fresh and clear once again.
Laat ik beginnen met het personage over wie ik compleet anders ben gaan denken: Warner. Waar ik in mijn recensie van Vrees me nog zei dat ik écht niet snapte wat iedereen in hem zag, moet ook ik nu mijn verlies toegeven. Want jeetje, Warner heeft écht mijn hart veroverd. Ik zie hem nu eindelijk voor wie hij is. Er ging plots een knopje bij mij om toen ik aan het lezen was en bam: ik was verliefd. Hij is zó leuk. Ik vind Juliette en Warner samen gewoon ge-wel-dig. Waar Adam Juliette klein houdt, maakt Warner haar een sterker persoon.
Het verhaal kwam dus wat langzaam op gang, maar na ongeveer 100 pagina’s kwam er weer flink tempo in het verhaal. Het boek opzij leggen? Nah, don’t think so. Het resultaat was dat ik tot laat aan het lezen was, met tegenzin Breek me op mijn nachtkastje legde en vervolgens op werk continu dacht: ‘Ik wil lezen. Nu.’
“Hope. It’s like a drop of honey, a field of tulips blooming in the springtime. It’s a fresh rain, a whispered promise, a cloudless sky, the perfect punctuation mark at the end of a sentence. And it’s the only thing in the world keeping me afloat.”
Ik vind Juliette nog altijd een heel fijn personage en het is interessant om te zien hoe ze haar plekje in de wereld probeert te vinden. Ze weet niet zo goed wie ze is, maar in dit boek komt ze daar stukje bij beetje achter. Dan heb je nog de liefdesdriehoek (Warner! Warner! Warner!) waar ik totaal geen problemen mee heb… Althans, als je even vergeet dat ik duidelijk al een kant heb gekozen. (Al helemaal na het lezen van Versplinter me; wat is Adam daar een asshole in zeg.)
Ja, ik kan nog wel even doorgaan. Breek me is gewoon een supertof boek en aaaah, IK WIL NU HET DERDE BOEK LEZEN! Ik had me voorgenomen om eerst een ander boek te lezen, maar nope: dat gaat nu echt niet meer gebeuren. Ik ga lekker in Vertrouw me beginnen en niemand houdt mij tegen. Ik wil weten voor wie Juliette kiest en hoe dit verhaal eindigt. En wel nu.
Lees ook mijn recensie van:
Vrees me (Touching Juliette #1)
Vertrouw me (Touching Juliette #3)
Deze staan alvast op mn lijstje om te lezen. Maar eerst een paar andere boeken uitlezen. Mijn to read lijstje blijft alvast groeien 🙂