Teresa Toten – Pas op: breekbaar
Pas op: breekbaar (Beware That Girl)
Uitgeverij Gottmer
352
Recensie-exemplaar, bedankt Uitgeverij Gottmer!
Blurb:
Kate O'Brien is slim. Mooi. Ambitieus. En een leugenaar. Dat moet ook wel als je uit een achterstandsmilieu komt en iets wilt bereiken in het leven, houdt ze zichzelf voor. Als beursstudent aan een prestigieuze privéschool in New York is ze bijna bij haar einddoel: Yale. Om haar kansen te vergroten, richt ze haar pijlen op Olivia Sumner, de it-girl van de school. Haar tactiek werkt en de universiteitspoorten staan op een kier.
Kate had alleen geen rekening gehouden met Mark Redkin, het aantrekkelijke maar doortrapte nieuwe bestuurslid van de school. Er ontspint zich een razend spannend kat-en-muisspel tussen Kate, Olivia en Mark, waarbij hun duistere verleden en verborgen agenda de spelregels bepalen.
Als ik ergens dol op ben, dan zijn het psychologische YA-thrillers. De verknipte personages, de spanning die continu oploopt en de plottwisten die je een gigantische mindfuck geven… ik houd van ieder aspect. Ik was dan ook benieuwd of Pas op: breekbaar net als o.a. Verraad en Bedrog mijn hart zou weten te veroveren.
In Pas op: breekbaar volg je Kate en Olivia, twee meiden die naar een dure privéschool gaan. Kate heeft al veel meegemaakt in haar leven en weet mensen perfect te manipuleren om dingen te bereiken. En ze heeft op dit moment maar één doel: naar Yale gaan. Ze heeft Olivia op het oog om haar daarbij te helpen, maar Olivia blijkt ook geheimen met zich mee te dragen. Geheimen die, zeker vanwege haar reputatie, haar flink kunnen schaden als ze openbaar worden gemaakt.
Het meisje in het bed lag niet langer roerloos, niet helemaal. Maar niemand zag het. Woorden vielen uit haar mond, gleden stilletjes van de lakens op de grond. Maar niemand hoorde het.
Waar ik eerst dacht dat het verhaal zou draaien om twee meiden die elkaar manipuleren om hogerop te komen, bleek Pas op: breekbaar toch ietsje anders in elkaar te zitten. Ja, beide meiden hebben hun eigen motieven om bevriend met elkaar te raken, maar al snel worden ze echt goede vrienden. In een Gossip Girl-achtig milieu proberen ze zich staande te houden en zoveel mogelijk uit het leven te halen. En natuurlijk, daar komt een flinke dosis manipulatie, roddels en drama bij kijken.
Waar ik normaal een continue onderhuidse spanning voel tijdens het lezen van psychologische thrillers, had ik dat bij dit boek helemaal niet. Ik had zelfs moeite om door het verhaal heen te komen, want ik vond het leven van Olivia en Kate weinig spannends. Gossip Girl-achtige boeken trekken mij niet en dat sfeertje overheerste, vooral de eerste 150 pagina’s, heel erg. In de tweede helft van het boek, zodra Mark meer naar de voorgrond treedt, komt er meer vaart in het verhaal.
Ik ben geen ziekelijke leugenaar en ik lieg niet voor de lol. Ik lieg alleen als het niet anders kan. Maar ik lieg al mijn hele leven, want het heeft nooit anders gekund. Daarom ben ik er goed in. Meer valt er niet over te zeggen. Behalve dan dat ik een beter leven wil. Wacht, dat lieg ik. Ik wil een super leven.
De komst van Mark brengt spanning met zich mee, maar er was véél meer mogelijk geweest in het verhaal. Kate en Olivia zijn allebei geweldige leugenaars, maar ik had nooit het idee dat zij kwaad in de zin hadden. Ik vind het heerlijk om in de hoofden te kruipen van personages die verknipt zijn, maar dat niveau bereikten Kate en Olivia niet. Zijn ze arrogant, slim en goede leugenaars? Ja, maar daar blijft het ook bij.
Waar het voor mij een beetje fout ging, is het feit dat nooit helemaal duidelijk is wát het verhaal precies wil bereiken. Waar ik in het begin dacht dat het allemaal om Olivia en Kate draaide en de onderlinge manipulatie, blijkt in de tweede helft opeens dat Mark de spanning op moet voeren. En waar het tweede deel van het verhaal heel geslaagd is, verveelt de eerste helft. Als Teresa vanaf het begin Mark in het verhaal had verwerkt en daar een fijne spanningsboog aan had gegeven, dan had dit boek echt heel boeiend en spannend kunnen zijn.
Getikte rijke meiden zijn dol op me. Ik ben dé vriendin, de hoe-heb-ik-ooit-zonder-je-gekund-vriendin. De lachen-met-jou-vriendin. De vriendin met de schouders die nat zijn van je tranen. Ik ben de vriendin met de reddingsboei, en reddingsboeien zijn niet gratis.
Pas op: breekbaar is een boek waar ik gemengde gevoelens over heb. Aan de ene kant heb ik mijzelf aardig door het boek heen moeten slepen en vond ik een merendeel van het verhaal saai, maar er zitten ook aspecten in die héél boeiend zijn. En juist die scènes trappen het boek naar een hoger niveau en laten zien wat mogelijk had kunnen zijn. Helaas blijft de spanning op dit moment een beetje ondergesneeuwd en vond ik ’t verhaal, voor een psychologische YA-thriller, zwak. Als je echter op zoek bent naar een boek à la Gossip Girl met een spannend randje, dan kan Pas op: breekbaar best wel eens jouw ding zijn!
Jij verwoordt precies mijn gevoelens en gedachten tijdens het lezen van dit boek. Ik ben het dus helemaal eens met jouw recensie. 🙂