Vanessa Diffenbaugh – De verborgen taal van bloemen
Verborgen taal van bloemen (The Language of Flowers)
Drama, Romantiek
Van Holkema & Warendorf
382
Synopsis:
Ooit werd de Victoriaanse taal van bloemen gebruikt om liefde uit te drukken: kamperfoelie voor toewijding, azalea’s voor hartstocht en donkerrode rozen voor betovering. Maar Victoria Jones gebruikt deze taal voor overbrengen van emoties als verdriet, wantrouwen en eenzaamheid. Door haar traumatische jeugd, die ze heeft doorgebracht in talloze pleeggezinnen en tehuizen, durft ze zich voor niemand meer open te stellen. Alleen met de hulp van bloemen en hun betekenissen weet ze contact met de wereld te leggen.
Inmiddels is Victoria achttien jaar. Ze kan nergens naartoe en slaapt onder de blote hemel in een parkje, waar ze een kleine bloementuin heeft aangelegd. Als ze werk vindt bij een bloemist uit de buurt, ontdekt ze dat ze een gave heeft: door de juiste bloemen uit te kiezen geeft ze haar klanten precies wat ze nodig hebben. Pas als Victoria haar hart verliest aan Grant, een koopman die ze op de bloemenveiling heeft ontmoet, realiseert ze zich wat er mist in haar eigen leven. Voor het eerst is ze gedwongen om de pijnlijkste gebeurtenis uit haar verleden onder ogen te zien en te besluiten hoeveel ze durft te riskeren voor een tweede kans op geluk…
De verborgen taal van bloemen is één van mijn aankoopjes van het Boekenfestijn. Ik was op zoek naar een boek met romantiek én een goed verhaal. De blurb klonk interessant en ik was benieuwd naar hoe de bloemen verwerkt zouden zijn in het verhaal.
De verborgen taal van bloemen is interessant en goed geschreven. Je leest niet alleen over Victoria in het heden, maar ook over haar verleden. Een zwaar verleden dat haar gevormd heeft tot een boos, egoïstisch persoon. Victoria haar persoonlijkheid heeft mij helaas echt flink op de zenuwen gewerkt.
Ik heb absoluut geen probleem met personages die duister en egoïstisch zijn. Toch miste ik bij De verborgen taal van bloemen een connectie met Victoria. Halverwege het boek was het zelfs zo erg dat ik haar niet meer uit kon staan.
Victoria heeft liefhebbende personages om haar heen, maar zij behandelt deze ongelooflijk slecht. En de overige karakters? Die hebben er absoluut geen probleem mee, die laten Victoria zich gewoon als een vierjarig kind -waarvan het lievelingsspeelgoed is afgepakt- gedragen. Daarnaast maakt Victoria keuzes in het boek waar ik verre van achtersta, keuzes die bij mij het bloed onder mijn nagels vandaan halen.
De verborgen taal van bloemen heeft een ander verhaal dan ik had verwacht. Ik verwachtte meer romantiek en een verhaal dat mij zou raken. Niet dus. Ik vond Victoria zo’n verschrikkelijk personage, dat ik moeite had om het boek te lezen.
Ik had halverwege het boek de neiging om te stoppen met lezen. Victoria belichaamt alles wat ik niet uit kan staan. Dat heeft er bij mij toe geleid dat ik heel veel moeite had met het lezen van het boek. Het hele ‘bloemen en hun betekenis’ is leuk in het begin, maar begon mij na een tijdje te vervelen en irriteren.
Oftewel: De verborgen taal van bloemen is geen boek voor mij. Laat mijn mening je echter niet beïnvloeden! Het boek heeft namelijk wel een goed verhaal dat goed uitgewerkt is. De schrijfstijl van Vanessa Diffenbaugh is ook erg fijn om te lezen. Het is een boek dat je moet liggen en dat was bij mij helaas niet het geval.
