Victoria Aveyard – Rode koningin
Rode koningin (Red Queen)
Red Queen #1
Dystopie, Fantasy, Romantiek
Cargo
416
Recensie-exemplaar, bedankt Cargo!
Blurb:
In de wereld van de zeventienjarige Mare Berrens hebben mensen zilver of rood bloed. Mare en haar familie zijn geboren als lage Roden, voorbestemd om de elite van Zilveren te bedienen. Bovendien bezitten de Zilveren bovennatuurlijke krachten, waardoor ze zo sterk zijn als goden. Als haar beste vriend in het leger moet gaan dienen zet Mare alles op alles om zijn vrijheid terug te winnen. Het lukt Mare om toegang te krijgen tot het koninklijk paleis, waar ze oog in oog komt te staan met de koning. Hij ontdekt bij Mare een verborgen gave – een kracht waarover ze niet had kunnen beschikken – haar bloed is immers rood…
Sommige boeken staan enorm hoog op mijn to-be-read lijstje, maar alsnog lijk ik er maar niet aan toe te komen. Zo wilde ik Rode koningin al maanden lezen, want dit boek is ontzettend populair in het buitenland. Met dank aan Cargo heb ik eindelijk het boek kunnen lezen… en het heeft niet teleurgesteld!
Stiekem wist ik niet zo goed wat ik moest verwachten van Rode koningin. Uiteindelijk bleek dat maar goed ook, want dit is echt zo’n verhaal dat je wilt lezen zonder er te veel van te weten. Voorkennis is ook gewoon écht niet nodig, want de worldbuilding zit prima in elkaar. Aveyard neemt de tijd om de wereld aan je uit te leggen, zodat je later niet met vragen zit. Dit houdt echter wel in dat Rode koningin wat traag op gang komt. Persoonlijk vond ik dat geen enorm probleem, maar ik heb al van meerdere mensen gehoord dat ze het begin wel erg saai vonden. Even doorbijten dus!
‘Je bent geen Zilvere. Je ouders zijn Rood, jij bent Rood, en je bloed is rood,’ mompelt de koningin terwijl ze voor de tralies heen en weer loopt. ‘Je bent een wonder, Marre Berrens, een onmogelijkheid. Iets wat ik niet begrijp, en ik heb je helemaal bestudeerd.’
De wereld die Aveyard schetst in Rode koningin is niet enorm uniek, want soms kwam er iets voorbij wat mij deed denken aan andere bekende series. De schrijfster heeft echter ook unieke, onverwachte componenten toegevoegd en het verhaal eigen gemaakt, waardoor deze vergelijkingen niet gaan irriteren.
Wat dit boek enorm goed maakt, zijn wat mij betreft de personages. Wat zijn die tof! Ze zijn niet enorm sympathiek en ik kon ze soms wel door een muur duwen, maar dat maakt Rode koningin juist zo interessant. De personages zijn op momenten egoïstisch, arrogant en ga maar door, maar dat maakt ze wel realistisch. Niemand is perfect in dit boek, wat zorgt voor een duistere sfeer. De personages tillen het verhaal naar een hoger niveau, omdat ze zo onvoorspelbaar en -met vlagen- irritant zijn.
‘We kunnen je niet doden, Marre Berrens.’ Het klinkt alsof hij had willen zeggen: nog niet. ‘Dus gaan we je verstoppen waar we je kunnen zien en beschermen, en ons best doen je te begrijpen.’
Het einde is absoluut het sterkste stuk van het boek, want een gigantische plotwending gooit het gehele verhaal omver. Één van de scenes aan het einde vond ik iets te langdradig, maar dat is gelijk het enige wat ik op heb te merken, want verder vond ik de plot twist echt ge-wel-dig. Het boek eindigt niet met een cliffhanger, maar Aveyard zorgt er wel voor dat je het liefst direct wilt beginnen in het vervolg. Als het volgende boek net zo goed is als Rode koningin, ben ik heel erg blij.
ik heb het boek een tijdje geleden gelezen maar ben m kwijt en wou er graag een boekverslag over willen schrijven. weet je misschien nog de hoofdpersonen?
Wat vond jij van die plottwist op het einde? vond je het beter? Ik vond het eigenlijk best wel jammer en ik had het helemaal niet verwacht. Ik schreeuwde letterlijk: ‘NEE! NEE!! dacht mag niet”. Mijn familie keek me aan alsof ik gek geworden was ofzo.
Ik vond de plottwist echt geweldig! Het is zó onverwacht en het gooit het hele verhaal omver. Zonder de plottwist was ik, denk ik, niet zo enthousiast geweest over het boek! Jammer dat jij de plotwending minder leuk vond, maar ik moest wel lachen om je laatste zin, haha!
Ik ben er in begonnen 😀 Het begin is inderdaad nogal traag, maar ik ga snel verder lezen ^^
Veel leesplezier! 😀 Heel benieuwd naar je recensie!
Dit boek las ik in het engels, en je ziet idd wat bekende kenmerken terug komen van andere dystopiën, maar ook ik vond het niet storend