Zana Fraillon – De wereld achter het hek
De wereld achter het hek (The Bone Sparrow)
Luitingh-Sijthoff
288
Recensie-exemplaar, bedankt Luitingh-Sijthoff!
Blurb:
Subhi is geboren in een vluchtelingenkamp. Het is de enige wereld die hij kent. Dan, op een nacht, ziet hij een meisje aan de andere kant van het hek. Ze heeft een dagboek van haar overleden moeder dat ze niet kan lezen. Ze hoopt dat Subhi haar kan helpen de verhalen die erin staan te ontrafelen. De twee kinderen vinden troost – en soms zelfs een gevoel van vrijheid – bij elkaar. Maar pas als ze moediger zijn dan ooit en beslissingen durven te nemen die alles voorgoed zal veranderen, ervaren ze wat echte vrijheid is.
Onlangs kreeg ik het persbericht van De wereld achter het hek binnen en mijn interesse werd direct gewekt vanwege het actuele onderwerp: vluchtelingen. Ik vind diversiteit in boeken belangrijk omdat het je ogen opent voor andere perspectieven en dat is dan ook precies de reden waarom ik De wereld achter het hek wilde lezen. Het resultaat is confronterend, maar juist dat maakt De wereld achter het hek zo interessant.
Toen ik de eerste pagina’s van De wereld achter het hek had gelezen, moest ik even wennen; ik dacht namelijk dat Subhi zo’n 16/17 jaar oud zou zijn, maar hij is -gok ik- rond de 10 jaar oud. Zijn taalkennis loopt nog wat achter op dat van een volwassene, wat ervoor zorgt dat het verhaal op een iets andere manier verteld wordt dan normaal; zo heeft iemand niet een ‘verveelde blik’, maar een ‘gezicht vol met saai’.
Maá zegt altijd dat ik het eten maar niet te goed moet bekijken, en als ik er vliegen of wurmen in vind, zegt ze dat ik geluk heb, want zo krijg ik eiwit binnen. Eén keer vond ik zelfs een mensentand in mijn rijst. ‘Hé, maá, heb ik nou ook geluk?’ vroeg ik. Maá keek ernaar en zei: ‘Als je een tand nodig hebt wel.’ Ze moest heel lang om haar eigen grapje lachen. Zo leuk was het nou ook weer niet.
Omdat Subhi nog zo jong is en nooit ergens anders heeft gewoond dan het vluchtelingenkamp, ziet hij niet goed in hoe oneerlijk zijn situatie is en hoe onmenselijk hij wordt behandeld. Aan de ene kant maakt dit het verhaal confronterend, maar aan de andere kant zorgt het er ook voor dat de ernst van de situatie niet helemaal overkomt. De dingen die Subhi naar voren brengt zijn afschuwelijk, maar omdat het voor hem ‘normaal’ is, reageerde ik er als lezer niet zo heftig op als ik normaal zou hebben gedaan. Ergens denk ik dus dat ik het boek liever vanuit het perspectief van een 18-jarige had gelezen, puur omdat de ernst van de situatie dan op een andere manier naar voren wordt gebracht.
Het grootste deel van het verhaal ontdek je vooral hoe Subhi zijn leven er precies uitziet; hoe gaan de bewakers met hem om? Hoe is zijn relatie met zijn moeder en zus? Hoe zit het met de verschillende ‘groepen’ in het vluchtelingenkamp? Dit zorgt voor een goed beeld van zijn situatie, al zorgt het er wel voor dat het boek qua plot wat traag is.
‘Maar we hebben geluk, Subh, want het eten van vandaag is maar twaalf dagen over de houdbaarheidsdatum.’ Eli wijst naar de lege kuipen bij de keuken, en praat nu nog harder. Als ik zie hoe die Overhemden elkaar aankijken, wachten op een signaal dat Eli te ver is gegaan, kolkt mijn eten in mijn buik.
De personages zelf vond ik oké uitgewerkt; vooral Subhi vond ik heel aandoenlijk en wilde ik het liefst een knuffel geven. Wel vond ik het jammer dat Subhi en Jimmie, omdat ze zo jong zijn, niet héél erg de diepte in gaan qua informatie. Ik houd ervan om goed in de hoofden te kruipen van de hoofdpersonages en dat dat lukte mij minder bij Jimmie en Subhi omdat hun gedachten nog heel lief en onschuldig zijn.
De laatste kwart van het verhaal bevat veel spanning en las ontzettend vlot weg. Ik heb gemengde gevoelens over het einde, maar dat laat -in dit gevoel- wat mij betreft juist zien hoe sterk de laatste bladzijden zijn. Aan de ene kant was ik namelijk teleurgesteld, maar aan de andere kant vond ik het einde perfect bij het verhaal passen. Zana heeft gekozen voor een realistisch in plaats van een mooi einde. En ja, als lezer zie je het graag anders, maar de afsluiting maakt de boodschap van het boek wel erg sterk.
Daar is die dorst alweer, waardoor mijn tong dik en droog aanvoelt. De Overhemden hebben tegen ons gezegd dat er pas morgen nieuwe voorraden komen, en bij de gedachte dat ik nog maar één fles water heb, die meer leeg dan vol is, krijg ik nog meer dorst.
De wereld achter het hek biedt een realistisch en indringend inkijkje in een vluchtelingenkamp. Het feit dat het verhaal verteld wordt door wat jongere personages bleek niet helemaal mijn ding te zijn, maar desondanks is de boodschap van het verhaal goed overgekomen. De wereld achter het hek laat zien hoe oneerlijk sommige mensen behandeld worden en alleen al daarom zou je dit boek moeten lezen.
Dit klinkt wel intrigerend! Ik dacht eerst dat het een soort sciencefictionboek zou zijn, mede door de cover, maar nu ik weet dat het over een vluchtelingenkamp gaat, ben ik wel heel benieuwd. Ik zet ‘m op mijn TBR-lijst denk ik 🙂
Leuk! Benieuwd hoe jij ‘m gaat vinden. Vind ’t ook best wel een boek voor jou!
Hi Lisa!
Ik had een vraagje,
wil je ook een blog bericht maken over het nieuwe boek Turtles all the way down van John Green?
Ik ben namelijk heel benieuwd wanneer de Nederlandstalige versie daar van uit komt 🙂
Ik ben namelijk super fan!
Fleur x
Hé Fleur! Zodra ik het boek heb gelezen, komt er sowieso een recensie online. En in de maand van verschijning vermeld ik ‘m in de ‘Boeken om naar uit te kijken’. De verschijningsdatum etc. van de Nederlandse vertaling zijn echter nog niet bekend. Ik weet niet of je Gottmer op Twitter/Facebook volgt, maar daar zullen ze het vast en zeker bekendmaken!
Dit is zeker een zeer actueel onderwerp. Jammer van het gebrek aan diepgang.. Maybe dat ik hem lees, ik ga eerst nog een paar recensies opzoeken. Zeker gezien het gebrek aan diepgang. Bedankt voor je recensie!
No problem! Het boek is qua thema sterk, dus wat dat betreft een aanrader, het is net dat het een middle grade boek is en dat je moet liggen. Mocht je ‘m lezen, ben ik benieuwd wat je ervan vindt 🙂
Fijne recensie. Jammer dat het niet echt de diepte inging, desondanks lijkt het mij wel een interessant en realistisch mooi boek om te lezen 🙂
Ja, zeker!